Skírnir - 01.01.1877, Blaðsíða 88

88
ÍTALÍA.
svo að skilja: Ítalía hlýtur aS láta sig var<5a miklu um, hverju
fram fer á Balkansskaga fyrir austan sig, og umfram allt, a8
Tyrkir verSi eigi þnðan svo út bolaðir, a8 völdin beri í hendur
annari eins stóreflisþjóS og Rússar eru1. Italir vilja miklu heldur
eiga Tyrki enn Eússa fyrir nágranna. því hefir veriS fleygt, a8
ítalir muodu vart skorast undan sambandi viö þau ríki, sem
vildu taka sig til og banna Rússum aí> fara me8 her Tyrkjum á
hendur. Menn tóku líka eptir því, þegar „Lundúnaskráin“ (sbr.
67. bls.) var undirskrifnð, geröi sendibo8i ítala þaÖ me8 áþekku
skilyrSi og Englendingar, aÖ hún skyldi ekki skuldbinda Itali
lengur, enn öllum kæmi saman um málin. Allt um það hafa
ítalir verið samkvæBa tillögum hinna stórveldanna i Miklagarði
og tala8 máli kristinna manna, og uú eru þeir sem fleiri svo vi8
austræna máli8 komnir, a8 þeir verBa a8 kalla þar rekiS erindi
stórveldanna og allrar Evrópu, sem Rússar ráöast til atfara a8
Tyrkjum. þa8 er því eins hágt fyrir þá sem hina a8 rísa á
móti atförunum , en gerist Rússar ofleiksa á Balkansskaga,! og
vili þeir sækja þangaS meiri árangur, enn Alexander keisari hefir
sagt vera tilgang sinn, þá er ekki líklegt, at ítalir dragi sig
aptur úr þeirra flokki, sem verSa til a8 vísa Rússum á heimlei8.
þa8 má næstum kalla þa8 kringilegt, a8 svo inikill ágreiningur,
sem oröi8 hefir á Ítalíu milli kirkju- og konungs-valdsins, e8a
ráSsins í Yatikanhöllinni og stjórnarinnar í Kvirínalhöllinni, aö
há8um skuli koma saman, þar sem um „austræna máli8“ er aö
vjela. þessu víkur svo vi8, a8 játendur hinnar grísku kirkju-
trúar eru í páfans augum enir verstu villumenn, og a8 því skapi
hættari rómversku kaþólskunni enn MúhameSstrúarmenn, a8 þeir
eiga bakspyrnu í svo rammsettu veraldarvaldi, sem'er ríki og
tign Rússakeisara. þetta veit stjórn Soldáns, og því hefir hún
veriö greiB og eptirlát vi8 öll bo8 frá páfanum, og bætt á seinni
árum hagi og rjettindi enna káþólsku manna á Tyrklandi, um
lei8 og hún hefir snúiö svo mikilli harfeýögi hinum á hendur.
) Melegari, ráðh. utanríkismálanna, sagði við Salisbury, að stjórnin
vildi samkomulag við alla, cn sjerílagi við Englendinga, en atfarir
á hendur Tyrkjum væri henni móti skapi.