Skírnir - 01.01.1877, Blaðsíða 30

30
AUSTRÆNA MÁLIÐ.
lá allt landiS opiS og öndvert fyrir Tyrkjabernum og leiSin til
BelgraSs óhindruS. En hjer hlaut þó staSar aS nema, því Rússa-
keisari tók nú í taumana og ljet sendiboSa sinn, Ignatjef hers-
höfSingja, heimta af stjórn soldáns 6 vikna vopnahlje. Hjer skyldu
engin undanbrögS tjá eSa vífilengjur, en bein svör greidd innan
24 stunda. Tyrkir sáu ekki annaS sjer ráSlegra enn láta undan
og ganga aS vopnahljenu, og var síSar ráSiS, a8 þaS skyldi
standa til ársloka. Enska stjórnin vildi nú taka til óspilltra mál-
anna og gekkst fyrir, a8 öll stórveldin skyldu senda erindreka
til MiklagarSs og ásamt sendiboSunum, sem þar voru fyrir, ræSa
og semja svo málin á fundum sínum, aS öll styrjöld hætti, en
svo yrSi sjeS fyrir hag og rjettindum kristinna þegna soldáns, a8
þeir mættu viS una. Enska stjórnin gerSi því skjótari gangskör
aS þessu, sem henni fóru aS þykja ískyggilegri tíSindin frá Rúss-
landi, en þaSan höfSu nú þegar miklar sögur fariS af stórkost-
legum herbúnaSi Rússa bæSi til lands og sjávar. Sem áSur er
á vikiS, þá hafSi alþýSa manna á Englandi lengi látiS gremju
sína i ljósi yfir öllum þeim fárfregnum, er allt sumariS heyrSust
aS austan frá Tyrklandi, þar sem Tyrkir unnu svo óheyrileg ill-
virki á kristnum mönnum, sem nokkurn tíma hafa veriS í frá-
sögur færS. Og þó whigmenn kynnu aS hafa fagnaS því heilum
huga, ef Rússar hefSu eigi dregiS aS skerast í leikinn, en fylgt
þegar fram atfórum inn í lönd Tyrkja, þá mundi stjórnin (torý-
menn) heldur kjósa alls viS aS leita, en láta aS því koma, aS
Rússar væSu inn yfir landamæri soldáns. Rússar hafa fariS
varlega og fyrirhyggjulega í máliS frá öndverSu, og gerSu engar
mótbárur gegn því, sem Englendingar fóru fram á um samninga-
fundinn. þó þeim fremur enn flestum hinna muni hafa þótt allt
ósýnt nm árangur fundarins, aS því er snerti ráSahetran Tyrkja
og undanlátsemi eSa rjettarhætur fyrir ena kristnu, þá væntu
þeir þess, sem raun gaf á, aS á fundinum mundu Tyrkir geta
sjeS meiri samhljóSan í álitum stórveldanna, en þeir höfSu áSur
haft nokkurn grun um. Rússar vissu vel, hver áhrif þaS hafSi
haft á almenningsálit bæSi á Englandi og í allri vorri álfu, sem
kunnugt var orSiS um aSferS Tyrkju á Bolgaralandi og víSar, en
þó þetta hefSi þráfaldlega veriS boriS Tyrkjum á brýn , og þeir