Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1884, Side 23

Skírnir - 01.01.1884, Side 23
ENGLAND. 25 liðsforingjar Englendinga ieitazt við að koma betri skipun á her Egipta og löggæzlulið, en allt hefir þótt tregt ganga í þeim efnum sem öðrum. I landstjórn og ymsum umboðum á Egiptalandi eru fyrirtaksmenn og slcörungar frá Englandi og fleiri löndum, en þeir telja flest tomerkin á, að gera hina þar- lendu menn að nýtum og dyggum umboðsmönnum. það eru ekki að eins gamlir annmarkar, kúgun, ölöglegur fjárdráttur, þrælsótti og annað þvíumlíkt, sem gerir Egipta tornæma að taka eptir Englendingum eða Evrópumönnum betri hætti og siði, en hjer brennur sama við sem annarstaður hjá játendum Múhameðs trúar, að þeir kunna illa yfirboði kristinna þjóða, og þar verst, sem eins er ástatt og hjer eða í Túnis, er þeir eiga yfir sjer höfðingja síns kyns og sinnar trúar. Yfirmönnum Egipta af Arabakyni svellur það líka sáran, er fieiri og fleiri ráð dragast. þeim úr höndum, hvað illa sem þeir hafa á þeim haldið. það lætur ekki allfjærri, að bændurnir, sem þeir hafa mest kúgað, gangi hálfnauðugir úr ánauð, þegar svo ber undir. það var þetta, sem dró til uppreisnarinnar 1882. Arabí pasja sagði það eina, sem sagt, mun verða enn einhvern tíma: „Hinir kristnu bera kedífinn okkar ráðum, taka fram fyrir hendurnar á kalifinum í Miklagarði, hafa landið okkar fyrir fjeþúfu, og ætla að helga sjer það til eignar og allra yfirráða, þegar stundir líða“. — „Leggja Egiptaland undir hina ensku krúnu. það hefir oss aldri komið til hugar“, segir Gladstone. „Vjer fór- um þangað til að kippa þvi aptur í lag, sem aflaga fór, og var oss og allri Evrópu í sýnan óhag. þegar erindi voru er lokið hvað honum þætti ráði næst, en hann yrði við tvö atriði allt að miða: England skyldi hvorki taka Egiptaland til eignar nje undir vernd sína. Dufferin segir sjálfur um fyrirætlan sxna, að menn megi ekki gera meira úr henni enn vert sje, þvi hjer sje ekkert lengra enn á pappírinn komið, en bætir við á öðrum stað: «Ætti jeg að skipa svo fyrir, sem mjer mundi á hendur falið í einhverju ríki voru á Indlandi, þá væri öðru máli að gegna.« það er auðsjeð, að Duflerin hefir þegar uggað, að málið kynni að verða að káki og endileysu.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.