Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.08.1916, Side 10

Skírnir - 01.08.1916, Side 10
234 SnoYri Stnrlnson. [Skírnir. mönnum. Ekkert bendir á, að Snorri hafi tekið þátt i at- lögunni. Hann ríður líka með fjölda manns til alþingis, en ekki virðist hann að því skapi hafa kunnað að beita því liði. í deilunni við Magnús allsherjargoða og Sæmund í Odda á alþingi (Sturl. II, 70—71) sendir Snorri eftir bræðrum sínum Þórði og Sighvati, — »og þótti Sighvati Snorri eigi vel hafa haldið stöðunni, áður hann kom til«. Og síðar sjáum vér, að Snorri fylkir ekki sjálfur liði sínu, og það þó að hann eigi ekki völ á neinum hæfum manni til þess (»Arni óreiða var þá að fylkja liði Snorra á nor- rænu, og tókst það heldur ófimlega, því að hann var eigi vanur því starfi«. Sturl. II, 233.). Þegar þeir Kolbeinn Arnórsson og Kolbeinn Sighvatsson ríða suður á iand og setjast í bú Snorra með á öðru hundraði manna, ræna og gera óspektir, biður Snorri langan tíma án þess að hafast að. Og þegar hann loks hefst handa og sendir Orækju orð, eru þeir norðanmenn allir á burt og »höfðu gert svo mikinn skaða á búum Snorra, að það var virt meir en sex tigir hundraða« (Sturl. II, 234—37). Árið 1235, þegar þeir Sturla og Sighvatur voru teknir að safna liði fyrir norðan, kallaði Snorri Orækju son sinn að vestan á sinn fund, og kallaði óráð, að sérhver þeirra væri kvíaður. Órækja brá við skjótt og safnaði sex hundruðum manna, og vildi hann, »að snúið væri á norður, með allan afla þann, er þeir fengi. Voru þess margir fýsendur, þeir er framgjarnir voru. En Snorri var eigi búinn til þess að fara að bróður sínum á þeim hátíðum, er þá fóru í hönd« (Sturl. II, 257). Því ber ekki að neita, að Snorra geti hafa gengið trú og ættrækni til að nokkru leyti, eins og síðar mun drepið á, en ekki virðast þær hvatir þó ann- ars hafa ráðið nándar nærri eins miklu i lífi hans og hugur hans á auð og völdum. Og hvorttveggja átti hann að verja í þetta sinn. Enda flýr Snorri úr Borgarfirðin- um og suður á Nes, þegar þeirra Sturlu var von norðan, •en ekki gat það verið neinn glæpur fyrir hann að verja jhendur sínar. Með þeim fiótta er ríki Snorra í raun og •veru lokið, og hann hafði gert svo mikið til þess að ná
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.