Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1921, Qupperneq 83
83
að athuga hann beinlínis og líta niður um hallinn; hann er alls
ekki til neinna óþæginda fyrir menn, sem ganga hjer um lausir;
jafnvel hallar berginu sjálfu umhverfls upphækkunina ekki meira
en svo, að hver og einn getur gengið um það óhikað og ljettilega
eins og gefur að skilja og raun hefir oftsinnis borið vitni um. —
Hallurinn skiftist allur í smærri kafla, misjafna að lögun og halla.
Næsti kafli eða hraunbunga fyrir norðan þessa, sem áhleðslan er á,
er brattari; hann er með 27° halla. Næst fyrir sunnan er skarðið
og í þvi, eða sunnan við sjálft götuskarðið, er smábunga, svo sem
áður var getið Hún virðist helzti lítil fyrir lögberg handa stóru
þingi; þó er alls ekki ólíklegt, að þar kunni að hafa verið lögberg
í upphafi, ef það hefir ekki þá þegar verið á þeim stað, sem áhleðsl-
an er á. Bungan fyrir sunnan skarðið er miklu hærri og örðugri
uppgöngu, en sú, sem er fyrir norðan það, og þegar sunnar dreg-
ur, verður hallurinn • enn óhentugri til lögbergsnotkunar. Jeg hefi
athugað hann allan á þessu svæði, sem er á móts við þingstaðinn,
bæði sunnan ár og norðan, til þess að gera mjer grein fyrir þvi,
hvers vegna einmitt þessi staður, sem áhleðslan er á, hafi verið
kjörinn, og jeg hefi komist á þá skoðun, að hann sje hinn allra
hentugasti, bæði vegna lögunar sinnar og aðstöðu, fjarlægðar frá
fossinum og þó nálægðar við ána og þar með búðirnar, sem þing-
menn hafa eðlilega kosið að hafa nærri ánni. Að ýmsu öðru leyti
hefir þarna verið hinn ákjósanlegasti lögbergs-staður, svo sem B. M.
Ó. og Kálund hafa tekið fram áður. — Hallurinn er á þessum stað
tiltölulega sljettur og jafnt hallandi. Er mjer óskiljanlegt, hvernig
S. V. getur sagt um hann, að það sje »auðsætt, að á þessum Btað
hefir ekki verið gott að standac, þar sje »bæði brattur halli, gjótur
og katlar*1. Á síðustu árum hafa hjer stundum verið fjölmennar
samkomur, svo sem 1907 og 1921, er konungar vorir hafa sókt oss
heim. í þau tvö skifti mun sá mannfjöldi, er stóð á þessari upp-
hækkun og umhverfis hana á efri helmingi hallsins, hafa skift
þúsundum, og efast jeg um, að nokkrum hafi orðið hin minstu óþæg-
indi að hallanum eða ójöfnunum. Nú hafa menn sennilega á al-
þingum í fornöld staðið á hallinum fyrir framan eða neðan upp-
hækkunina og niður á vellinum fyrir neðan, sem enn er alauður
á þessum stað, hefir aldrei verið hlaðin hjer búð á 30 m. svæði;
sbr. greinina um 14. búð. Hjer var engu verra að standa fyrir þá,
sem vildu hlýða á það er sagt var á lögbergi. — Það sem S. V.
segir (l. c.) viðvíkjandi því, hversu hjer hefði verið aðstöðu fyrir
1) Árb. 1880-81, bls. 16.
6*