Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1981, Blaðsíða 42

46
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
Teignum. Þessi athugasemd Þórs bendir því einnig frekar til Skænudalsins
sem fundarstaðar.14
Það sem mér virðist þó renna styrkustum stoðum undir að sverðið hafi
fundist í Skænudalnum er það sem Sverrir Þorsteinsson hefur eftir Benedikt
ísakssyni, að sverðið hafi líklega tapast úr farangri Sáms og Þjóstarssona. Hér
er um óvenjulega frásögn að ræða sem hefur mikið heimildargildi. Sá mögu-
leiki er að sjálfsögðu til, að einhver annar, sem heyrt hefði að sverðið hefði
fundist í Skænudalnum, hefði látið sér detta þetta í hug. Þetta finnst mér þó
ekki sennilegt. Sverrir var alinn upp í næsta nágrenni við Benedikt ísaksson og
var tvítugur er Benedikt lést. í fyrra skiptið sem ég ræddi við Sverri, sagði
hann mér rétt til um það hvaða ár og í hvaða mánuði Benedikt hefði látist.
Allt annað sem hann sagði mér og unnt var að kanna reyndist einnig rétt. Með
sama fyrirvara um minni manns og áður gat, virðist mér því öll líkindi benda
til þess, að hann hafi einnig munað rétt það sem hann taldi sér óhætt að hafa
eftir Benedikt ísakssyni og Þorsteini húsbónda hans.
Niðurstaða mín verður því á þá lund, að allar líkur bendi til þess, að umrætt
sverð hafi fundist í Skænudalnum vorið 1897. Einnig mætti álykta, að ekki
hefðu verið aðrar minjar hjá sverðinu, úr því að finnandinn lét sér til hugar
koma að menn hefðu glatað því úr farangri.
Jón Hnefill Aðalsteinsson
TILVITNANIR
1 Bjarki, Seyðisfirði 25. júní 1900, 96.
2 Austri, Seyðisfirði 29. júní 1900, 80.
3 Bjarki, Seyðisfirði 7. júlí 1900, 105-6. Austri Seyðisfirði 16. júlí 1900, 87. í sóknarmannatali
Dvergasteinsprestakalls árið 1899 eru þeir skráðir hlið við hlið Þorsteinn Erlingsson og
Ernst lyfsali, að vísu með striki á milli, sem sýnir að þeir eru ekki taldir á sama heimili.
4 Bjarki 7. júlí 1900, 105-6. Það var rétt til getið hjá Þorsteini, að þess myndi ekki langt að
bíða að Ernst lyfsali hyrfi af landi brott. í manntali 1901 er hann vikinn frá Seyðisfirði og þá
ugglaust með sverðið með sér. Þorsteinn er þá einnig fluttur frá Seyðisfirði.
5 Kristján Eldjárn: Kuml og haugfé 1956, 269.
6 Sama rit, 372-3. Athugagreinar 107-109. Sjá ennfremur: Þór Magnússon: Endurheimt forn-
aldarsverð. Árbók Hins íslenska fornleifafélags 1971, 86-90. Kristín Huld Sigurðardóttir
víkur að sama efni í greininni: Tvö ný ULFBERT-sverð. (Ljóri, 1. tbl. 1981, 7-11).
7 Bréf frá Aðalsteini Jónssyni 10.05.1964. Benedikt ísaksson er skráður á Vaðbrekku i sóknar-
mannatali til 1897, en á Aðalbóli frá 1898. Þeir Hálfdán Bjarnason eru samtímis á Aðalbóli
1906 samkvæmt sóknarmannatali, Benedikt 33ja ára en Hálfdán 18 ára.
8 Samtal við Bjarna Gíslason skráð á Reyðarfirði 07.07.1965. Bjarni er skráður á Vaðbrekku í
sóknarmannatali frá 1903 og næstu ár.
9 Samtal við Sverri Þorsteinsson í Klúku, skráð á Aðalbóli 19.09. 1978. í sveitir og jarðir í
Múlaþingi 1974, 291 segir einnig að Þorsteinn Jónsson hafi búið á Aðalbóli 1907-1925.