Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1884, Blaðsíða 15

15
ákvarðanir í líka átt mætti nefna. fað er ekki efamál,
að þessi kosningarlög eru vinveitt vísindamönnum,
embættismönnum, listamönnum, iðnaði og verzlun, því
flestir þessir menn hafa kosningarrétt samkvæmt þeim.
f>au eru haganleg fyrir meðalstéttina og borgarlýðinn,
enn þau útiloka eflaust alla smábœndr og alla hina
svo nefndu verkmenn. Ef þau ætti að gilda hér á
landi, þá yrði Reykjavík að líkindum það eina kjör-
dœmi, sem kalla mætti kosningarfœrt í, og það yrði
húsaleigunni þá mest að þakka, því flestir iðnaðar-
menn í bœnum munu greiða í alt 144 krónur í húsa-
leigu um árið, og það eru að eins menn með lítilli
fjölskyldu, sem komast af með minna húsnæði, enn
þeirri leigu svarar, efþeir búa í bœnum sjálfum. f>ess
ber að gæta, að ítalir hafa 1882 breytt kosningingar-
lögum þessum að miklum mun. Skattrinn, sem
greiða skal, er nú 19 Hrur 80 cent. (c 14 kr. 30 a.).
Nú hafa allir kennarar, við hvern skóla sem er, kosn-
ingarrétt. Allir embættismenn, allir sem lokið hafa
námi við œðri skóla, og allir sem fengið hafa minnis-
pening fyrir hreysti, framgöngu eða dugnað, hafa nú
fengið kosningarrétt. Kosningarlögin eru þannig í
flestum greinum orðin mikið rýmri enn lögin frá
1860.
Kosningarlög Belgíu eru dagsett 17. maím. 1878,
og eru svipuð lögum ítala í ýmsum greinum. Til
þess að vera kjósandi útheimtist: 1) að maðrinn sé
fœddr í Belgíu, eða hafi réttindi innborinna manna;
2) að hann sé fulls 21 árs; 3) að hann greiði til ríkis-
sjóðs í beina skatta, að meðtöldum atvinnusköttum, 42
franka 32 cent. (= c 30 kr.). Grundvallarlög Belgíu
7. febr. 1831, 47.gr., ákveða, að skattgreiðsla sú, sem
kosningarréttrinn er bundinn við, skuli ekki vera
hærri enn 100 flórínur og ekki lægri enn 20 flórinur,
og 42 fr. 32 c. eru þannig það lægsta takmark, sem