Eimreiðin - 01.01.1904, Side 20

20
Hempan. Hempan var og reiðfat. Hún var kápa úr svört-
um dúk eða vaðmáli. Á báðum börmunum var hún skreytt flos-
böndum eða svörtum heimaofnum leggingum, er líktist sundur-
skornu flosi.
Hempan — fáeinar hempur eru í Forngripasafninu í Reykja-
vík — var þröng um hálsinn og ermaþröng alveg fram á úlnlið,
en annars var hún víð eins og prestshempa. Hún var litlu styttri
en pilsið. Yíirleitt gjörði hún sama gagn og kápa. Hún kom í
stað gömlu hempunnar. Ríkar konur festu silfurspennur eða silfr-
aðar spennur á hempuna yfir brjóstin eða á hempubarmana.
20,-—21. Barnshúfur. (í Forngripasafninu).
Auðvitað vildu konurnar, einkum við hátíðleg tækifæri, bæði
vera sjálfar skrautklæddar og auk þess hafa skreytta hesta til
reiðar. Sakir þess var allmiklu fé varið til að skreyta rækilega
eigi aðeins svipuna heldur og söðulinn og öll reiðtýgin. Ég hefi
áður á öðrum stað1 minst á kvensöðlana. — Éeir vóru með sömu
gerð á öllum miðöldunum og fram á síðustu tíma. — Söðlarnir
vóru skreyttir mesta skrauti, málmlagning og drifnu látúnssmíði.
Öll reiðrýgin vóru og skreytt á líkan hátt. (28 og 29. mynd).
Stórt og fallegt áklæði, vel ofið og margbreytt að lit, var lagt
yfir söðulinn áður en konan settist í hann. Á vetrum var áklæð-
1 Hesten i Nordboernes Tjeneste paa Island o. s. v. (Kbhavn 1902).