Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1921, Side 39

Eimreiðin - 01.05.1921, Side 39
EIMREIÐIN] RÆÐAN 167 reglulega. Yfirleitt fjrrirmyndarmaður — hversdagslega, eftir því sem kallað er. En svo kemur hitt. Ásmundur Pálsson er stundum öðruvísi. Pá situr hann á kaffihúsum, drekkur öl og citron og sódavatn. Þá er hann talsvert dekkri í andliti en venjulega, og talsverður sláttur á honum. Þá gengur hann á milli þeirra, sem hann þekkir, mikið eða lítið, og talar við þá. Engum dylst, hvað er á seiði. Ásmundur Pálsson er að skemta sér. Pá finst mér allaf, er eg sé hann, að einhver skuggi leggist yfir gleði mína, af því að mér þykir í rauninni vænt um hann, þrátt fyrir alt það ergelsi og amstur, sem hann stundum hefir bakað mér. Eg hefi orðið var við það, að þannig er með fleiri en mig af kunningjum hans. Við reynum að þoka okkur úr vegi hans, þegar hann er þannig á sig kominn. Og þó get eg i rauninni ekki gert mér grein fyrir, hvað það er, sem fælir mann frá, enda þótt hann sé að skemta sér. Hann talar að vísu meira, en sjaldan neina vitleysu; hann brýtur aldrei beint á móti góðu velsæmi, jafnvel miklu síður en margir aðrir menn í líku skapi, sem þó eru taldir góðir félagar og eftirsókn- arverðir. Nei, eg held það sé mest vegna þess, hversu mikið maðurinn breytist. Eg þekki menn, sem þykja beztu félagar, en stöðugt Iiggja uppi á öðrum, enda þótt þeir hafi nóg efni. Ásmundur Pálsson er ekki sínkur, sízt þegar hann er að skemta sér. Eg þekki menn, sem þykja meira en húshæfir, enda þótt þeir geti aldrei látið konur í friði, þegar þeir eru við öl. Ásmundur Pálsson er ætíð hæverskur við konur — þó alls enginn kvenhatari, síður en svo. En hann breytist svo afskaplega. Og annað er það, að hann er ótrúlega úthaldsgóður (eða, mig langar til að segja -illur) þegar skriðurinn er kominn á hann. Klukkan 5 er hann með Pétri og Páli, klukkan 11 eru þeir fallnir í valinn og ófærir allra bjargráða. Pá er hann hinn sami og fer til Jóns og Jónasar. Síðla nætur kemur hann heim til sín með Magnús og Markús og situr með þá við söng og hljóðfæraslátt, kvæði og ræður, þar til birtir af degi.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.