Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1921, Page 46

Eimreiðin - 01.05.1921, Page 46
174 GUÐMUNDUR BISKUP GÓÐI [EIMREIÐIN hann mest, sem er hneigð hans til meinlætalífis og dular- gáía hans. I uppvexti sýndist hann líkur flestum sveinum öðrum. En þó þótti það spásögn inikil, að jafnan er þeir áttu leik saman sveinarnir, var Guðmundi »ger mítra og bag- all og messuföt, kirkja og altari, og skyldi hann vera biskupw1). Ekki þarf þetta þó að vera jafn undarlegt og út lítur í fyrstu, því að Guðmundur hafði þá verið settur til bóknáms og ætlaður til kirkjulegra embætta. Er þetta í sög- unni heimfært til ársins 1171, en þá var Guðmundur 10 vetra að aldri. Snemma kom þó fram eitt einkenni hans, er heldur þótti fylgja honum síðar, en það var það, hve litt honum var um það gefið að láta sinn hluta. Er sagt að fóstra hans og föðurbróður, Ingimundi presti, hafi snemma þótt nóg um það2). Svo mun og Þorvarði föðurbróður hans hafa þótt löngu seinna, er þeir ræddust við frændur á Víði- mýri, og Guðmundur skoraðist undan að taka biskups- kosningunni. Þorvarður var stórbrotnastur þeirra frænda. »Eg þykkjumst«, kvað hann, »eiga að sjá fyrir þér, og vera forsjármaður þinn og vil eg ráða«. Þá svarar Guð- mundur: »Hví mundi það sæta, að eg skula eigi ráða fyrir mér?« Þorvarður svarar: »Veistu það frændi, að eg hefi verið höfðingi yfir ætt vorri, en minn faðir fyrir mér. Nú hlýlti því minni forsjá þinn faðir og svo allir frændur mínir, enda ræð eg þér það, því að þú munt ætlaður höfðingi eftir mig«. Þá segir Guðmundur: »Ekki bauð þú mér að taka eftir föður minn og lítillar virðingar hefir þú mér leitað hér til, nema berja mig til bókar. Nú sýn- ist mér svo enn, sem þú viljir koma mér í vanda en eigi virðing og man eg eigi játa þessu3). Guðmundur varð biskup, en ekki fyrir skipan Porvarðs. Miklu máttu sín meira bjá honum draumar þeir, er Þorvarð hafði dreymt. Par hitti hann á veikan púnkt hjá Guðmundi frænda sínum*). I’etta skapseinkenni var svo ríkt í Guðmundi, að það hlaut að fylgja honum i hvaða stöðu, sem hann hefði gengið. En eins og varð hlaut það að eflast mjög við það, 1) Bisk. I, 417. 2) Bisk. I, 4:6. 3) Bisk. I, 473. 4) Bisk. I, 474.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.