Eimreiðin - 01.05.1921, Blaðsíða 46

174
GUÐMUNDUR BISKUP GÓÐI
[EIMREIÐIN
hann mest, sem er hneigð hans til meinlætalífis og dular-
gáía hans.
I uppvexti sýndist hann líkur flestum sveinum öðrum.
En þó þótti það spásögn inikil, að jafnan er þeir áttu
leik saman sveinarnir, var Guðmundi »ger mítra og bag-
all og messuföt, kirkja og altari, og skyldi hann vera
biskupw1). Ekki þarf þetta þó að vera jafn undarlegt og út
lítur í fyrstu, því að Guðmundur hafði þá verið settur til
bóknáms og ætlaður til kirkjulegra embætta. Er þetta í sög-
unni heimfært til ársins 1171, en þá var Guðmundur 10 vetra
að aldri. Snemma kom þó fram eitt einkenni hans, er heldur
þótti fylgja honum síðar, en það var það, hve litt honum
var um það gefið að láta sinn hluta. Er sagt að fóstra hans
og föðurbróður, Ingimundi presti, hafi snemma þótt nóg
um það2). Svo mun og Þorvarði föðurbróður hans hafa
þótt löngu seinna, er þeir ræddust við frændur á Víði-
mýri, og Guðmundur skoraðist undan að taka biskups-
kosningunni. Þorvarður var stórbrotnastur þeirra frænda.
»Eg þykkjumst«, kvað hann, »eiga að sjá fyrir þér, og
vera forsjármaður þinn og vil eg ráða«. Þá svarar Guð-
mundur: »Hví mundi það sæta, að eg skula eigi ráða
fyrir mér?« Þorvarður svarar: »Veistu það frændi, að eg
hefi verið höfðingi yfir ætt vorri, en minn faðir fyrir mér.
Nú hlýlti því minni forsjá þinn faðir og svo allir frændur
mínir, enda ræð eg þér það, því að þú munt ætlaður
höfðingi eftir mig«. Þá segir Guðmundur: »Ekki bauð þú
mér að taka eftir föður minn og lítillar virðingar hefir
þú mér leitað hér til, nema berja mig til bókar. Nú sýn-
ist mér svo enn, sem þú viljir koma mér í vanda en eigi
virðing og man eg eigi játa þessu3). Guðmundur varð
biskup, en ekki fyrir skipan Porvarðs. Miklu máttu sín
meira bjá honum draumar þeir, er Þorvarð hafði dreymt.
Par hitti hann á veikan púnkt hjá Guðmundi frænda
sínum*).
I’etta skapseinkenni var svo ríkt í Guðmundi, að það
hlaut að fylgja honum i hvaða stöðu, sem hann hefði
gengið. En eins og varð hlaut það að eflast mjög við það,
1) Bisk. I, 417. 2) Bisk. I, 4:6. 3) Bisk. I, 473. 4) Bisk. I, 474.