Eimreiðin - 01.05.1921, Síða 61

EIMREIÐIN'1
GUÐMUNDUR BISKUP GÓÐI
189
sem nú birtist, er alls ekki barn, heldur fullorðin stúlka.
Er nú ekki hægt að hugsa sér þetta með þeim hætti, að
það sé móðir barnsins, sem hér er orðin aðal persónan í
leiknum. Barnið tapast, og ofan á það bætist sú trú, að
illur andi hafi sótt það, og þetta veldur þvi, að móðir
þess verður vitfirt, alveg óð. Aðrir aftur á móti verða
óttaslegnir við hana, og imynda sér að barnið dauða, út-
burðurinn, sé hlaupinn í hana, skoða hana eiginlega sem
draug, þótt hún sé lifandi, líta á hana sem illan anda.
Hún er úfin og afmynduð í andliti, og fær við það nafnið
Selkolla, en það verður svo aftur til þess að i sögunni er
sagt að hún hafi verið með selshöfuð. Það niætti geta
þess til að hún hafi verið ógift, og því hafi verið gerð
svo litil gangskör að því að finna barnið. Og það mætti
líka geta þess til, að þorgils bóndi hafi verið faðir barns-
ins. Það gefur skýringu á heimsókn hennar til hans i
naustið og því, að hún ofsækir hann svo ákaft. í einu
æðiskastinu rífur hún hinn manninn svo, að hann verður
blindur.
Svo mætir hún Guðmundi biskupi. Hún hefir auðvitað
heyrt hans getið og trúað, eins og aðrir, á mátt hans.
Fyrir óttaleysi hans og andlega mátt, trú hennar og allra
hinna, skeður svo »kraftaverkið« þegar þeim lýstur saman
um kvöldið. Hún fellur í öngvit og upp frá því er hún
róleg. Selkolla er úr sögunni.
Alt er þetta auðvitað keðja af getgátum og annað ekki.
En í raun og veru má sjá af þessu, að ekki þarf að hagg-
ast nema mjög lítið, til þess að þessi magnaða saga mynd-
ist. Selkolla er til. »Draugurinn« er tiJ, nefnilega barnið.
Selkolla gerir alt þelta af sér, sem sagt er í sögunni.
Feim lendir saman henni og Guðmundi biskupi. Hann
vinnur bug á draugnum og setur hann »niður«, ef svo
má segja, að eins sá munurinn, að það er ekki sjálf
stúlkan, heldur illi andinn í henni, draugurinn, sem fyrir
því verður. — En verkið verður ávalt hreystilegt af hendi
Guðmundar biskups, skýr vottur um kjark hans, guðs-
traust, bænarmátt og vald til þess að hjálpa.