Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Blaðsíða 1
Kaflar úr fornsögu Austurlanda.
"Þorvaldur Thoroddsen
skrásetti.
VII. Mesopótamía.
Sljettlendið milli Eufrat og Tigris í Vesturasíu kölluðu
Grikkir og Rómverjar Mesopótamíu eða Miðfljótalandið
trá fjöllum til sævar; þó var nafnið aðallega notað um
miðbikið, sjálfa tunguna milli ánna. Rjettara væri þó að
kalla hjeruð þessi Tvífljótaland, því löndin fram með
ánum, beggja megin, hafa haft mikla þýðingu fyrir bjarg-
ræði margra þjóða, en sjálf tungan milli ánna hetur jafn-
an verið lítt ræktanleg, þar er víða þurt harðvelli með
grisjóttum jurtagróðri, en stórar skellur af eyðimörkum
og söndum á milli. Par getur svosem enginn gróður
þrifist nefna vatn nái til, og því eru hin miklu fljót ltf-
æðar láglendisins. Hin stóra sljetta, sem Eufrat og Tigris
renna eftir, takmarkast að norðan af hálendinu í Armeníu,
að norðvestan af fjöllunum í Litlu-Asíu (Antitaurus), að
norðaustan af fjallendinu í Kurdistan, sem til forna var
kallað Assyria, að austan af Zagros, hinum háu takmarka-
fjöllum Persalands, þar hjet til forna Elam. Að sunnan
og vestan eru engin sýnileg takmörk, þar sameinast fljóta-
sljetturnar alveg breytingalaust hinum miklu sýrlenzku og
arabisku eyðimörkum. Landið lá þar opið fyrir árásum
eyðimerkurþjóðanna, sem líka um mörg þúsund ár not-
uðu landslagið til stöðugra herhlaupa á hinar frjósömu