Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Side 110
IO
Mannfjelagssiðferði
og að siðfræði hennar hefur eigi náð festu 1 hugsunar-
hætti manna.
Af orðskviðunum skal hjer nefna fimm:
1. Skortur ríkisins — skömm allra,
þrif ríkisins — sæmd allra.
2. Ef einhver vill verða sinn eigin maður,
í eyðimörkinni lifi hann glaður.
3. Sá, sem itinir meira af hendi en hann neytir, er 4-
Sá, sem neytir meira en hann innir af hendi, er -4-
4. Með nægjusemi vinnur þú öðrum gagn, þó mest
sjálfum þjer.
5. Glöggskygn er sá, sem sjer, er mótstöðumaður-
inn hefur rjett.
Eað urðu líka langar ræður í »Politiken« út af tölu
dr. Ussings, og hafa þær staðið á annað ár. Skoðanir
manna á siðfræðinni eru mjög skiftar. Margir vilja að
eins byggja hana á kristnum trúbrögðum og hver fylgdi
lífsskoðun sinni. Hjer skal að eins geta þess, að dr. phil.
Axel Dam benti á það í sumar, að eigi dygði að ræða
málefni þetta á þann hátt, sem gert hefði verið, því að
sjerhver gengi út frá því, að siðfræðin væri fræði um
markmið lífsins, og einmitt af því liefðu allir rætt um trú-
brögð, guðsótta og guðleysi, í fáin orðum um það, sem
þá greindi mest á um. Hann vildi aftur á móti skilja
við siðfræði reglur um innbyrðis hegðun manna,
sjerstaklegaum trúnaðartraust þeirra innbyrðis, en
það kæmi ekki beint trúbrögðunum við. Menn gætu
vel verið mjög sundurþykkir í trúarmálum, en átt þó
sameiginleg hugtök um borgaralegt velsæmi og ráðvendni.
í stað þess að keppa eftir hinu ófáanlega: sameiginlegri
lifnaðarfræði fyrir alla, er vildi byggja lífsreglur á sam-
eiginlegri skoðun á markmiði lífsins, væri rjettara að byrja
á neðri endanum, og reyna að greina það úr siðfræðinni,
sem væri algilt fyrir alla. Pað hefðu menn reynt í