Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Blaðsíða 84

84
Verðlaunasjóður vinnuhjua
málefni þetta mundi eyðileggjast. Auk þess yrði þá víða
í sveitum við örfá hjú að keppa, þá er að eins væri að
ræða um hjú innan hrepps. Af þessu leiddi aftur, að
þetta yrði lítil uppörvun fyrir hjúin, og þroski þeirra,
dugur og dygð tæki þá minni framförum en ella. Petta
er svo ljóst, að óþarfi er að fjölyrða um það. Allir
hreppar landsins verða að vera samtaka í máli þessu;
einn sameiginlegur verðlaunasjóður fær unnið mest gagn
bæði hjúum og búendum.
Nú er líka Verðlaunasjóðurinn kominn á stofn.
Einar Helgason, garðyrkjustjóri í Reykjavík, hefur
tekið við öllum tillögum, sem í hann hafa verið greidd,
og með brjefi 2. ágúst 1919 voru þau lögð í
Söfnunarsjóðinn »með þeim skilyrðum, að allir árs-
vextirnir verði lagðir við höfuðstólinn þangað til hann er
orðinn 20000 — tuttugu þúsund — kr. og ársvextirnir
yfir 700 kr. Pá falia til útborgunar til verðlauna 600 kr.
árlega af ársvöxtunum, en alt það, sem afgangs er, skal
leggja við höfuðstólinn uns hann er orðinn 60000 —
sextíu þúsund — kr. og ársvextirnir yfir 2100 kr. Pá
falla til útborgunar til verðlauna 1800 kr. af ársvöxtun-
um, en alt það, sem þá er afgangs, skal lagt við höluð-
stólinn uns hann er 100000 — eitt hundrað þúsund —
kr. Eftir það fellur til útborgunar alt að níu tíundu (9/10)
hlutum ársvaxtanna. Alt það, sem ekki fellur til útborg-
unar, legst jafnóðum við höfuðstólinn.
Allar útborganir greiðast til stjórnar Verðlaunasjóðs
handa vinnuhjúum.«
Eetta er brjefið, sem nefnt er í 6. og 7. grein í
skipulagsskránni. í því er ákveðið, hve mikið fje fellur
til verðlauna. Fyr en sjóðurinn er orðinn 100000 kr., er
eigi hægt að verðlauna hin duglegustu og dyggustu hjú
sæmilega. Eað ríður því á að efla sjóðinn sem mest, svo
að hann nái þeirri upphæð sem fyrst. Eá er þess er