Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Síða 78

7»
Verðlaunasjóður vinnuhjúa
»Verðlaunasjóður handa duglegum og dyggum
vinnuhjúum í sveit«.
2. gr. Rjett til verðlauna eiga einungis þau dugleg
og dygg hjú, sem eru í vist á þeim jörðum, sem
greitt hefur verið tillag fyrirí sjóðinn, og má það
eigi minna vera fyrir hverja jörð en nú segir (eftir jarða-
matinu 1861):
5 kr. fyrir minstu jarðir og hjáleigur alt að io
10 — hndr. að dýrleika, fyrir jarðir að dýrleika 10—15 hundruð
15 — — — — 15—20 —
20 — — — - — 20 — 25 —
25 — — — - — 25—30
30 — — — - — 30—35 -
35 — — — . — 35—40
40 — — — 40—45 —
o. s. frv. eftir dýrleika jarðanna, eitt tillag fyrir hverja
jörð og hjáleigu í eitt skifti fyrir öll. Öðlast hver jörð
verðlaunarjett úr sjóðnum, þá er greitt hefur verið tillag
fyrir hana.
Rjett til verðlauna eiga og börn, konur sem karlar,
er vinna hjá foreldrum sínum sem hjú á þeim jörðum,
sem verðlaunarjett eiga; skulu þau eiga sama rjett til
verðlauna sem önnur hjú, og skulu verðlaunaár þeirra og
hjúa talin frá 18. aldurs ári.
3. gr. Minni verðlaun en 100 — eitt hundrað — kr.
veitist eigi úr sjóðnum og konum jafnhá og jafnmörg sem
karlmönnum.
Eftir því sem sjóðurinn vex, skal fjölga þeim verð-
launum, sem veitt eru úr honum, og hækka nokkur þeirra,
svo að tvö hin hæstu verðlaun verði 1000 — eitt þús-
und — kr. og enda fleiri, þá er sjóðurinn hefur ráð á
því (sjá Búnaðarrit 32. ár 1918, bls. 161 — 162, og Árs-
rit Fræðafjelagsins I. ár, bls. 78. og IV. ár, bls. 189—190).