Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Qupperneq 83

Um úthlutun verðlaunanna
»3
lagt til að fengju verðlaun. Ef einhverjum manni í ein-
hverri sveit finst tillögunefndin í sveit sinni ganga fram-
hjá góðu hjúi, sem hefur unnið lengi með dug og dygð,
þá getur hann borið það upp við fjórðungsnefndina. Pað
verður því sjálfum sveitamönnum að kenna, ef nokkurt
gott hjú verður eigi borið upp til verðlauna, þá er það
fyrirkomulag er á veitingu verðlaunanna, sem skipulags-
skráin mælir fyrir. Eitt hjú er líka í hverri tillögunefnd
í hreppunum, og það getur borið upp hvert það hjú, er
það vill nema sig sjálft, og utan tillögunefndarinnar getur
líka hver er vill borið hjú upp við tillögunefndirnar í
hreppunum eða í fjórðungunum. Með þessu skipulagi er
veiting verðlaunanna að mestu lögð í hendur hrepps-
manna sjálfra, húsbænda, húsmæðra og hjúa. Stjórnin
velur að eins úr tillögum þeirra.
Annars mun húsbændunum sjálfum það mesta áhuga-
mál, að góð hjú fái verðlaun, og munu engir góðir hús-
bændur vanrækja það, að bera upp hin bestu hjú sín.
En hjúin sjálf þurfa eigi að sækja um verðlaun
nje útvega sjer meðmæli. Eins og sjera Kjartan Helga-
son er jeg hræddur um, að bestu hjúin yrðu ekki
duglegust til þeirra starfa.
Á þennan hátt fæst hin besta trygging, sem hægt
er að fá fyrir því, að verðlaunin komi þar niður sem
verðleikarnir eru mestir, rjett eins og Hreppamenn og
aðrir óska. Eað er því full ástæða til þess að ætla að
þeir skerist eigi úr leik, enda væri það ólíkt jafngóðum
fjelagsmönnum sem þeim, og það væri líka illa farið,
því að það mundi skaða gott málefni. Eins og sýnt er
í Búnaðarritinu^ipiS, mundu sjóðir í hverjum hreppi eigi
geta veitt stór verðlaun (hæstu verðlaun eiga að vera
1000 kr.), og þótt það kynni að ganga viðunanlega í
einstaka hreppi, mundi það þó fara illa eða verða að
engu í flestum hreppum landsins. Með öðrum orðum
6*