Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Blaðsíða 38

33
Vald. Erlendsson
konar litum. Húsþökin eru flest úr rauðum tígulsteini,
en kringum hús og bæi eru næstum alstaðar blóma- og
aldingarðar og kálgarðar, og vestan við bæina er þar
að auki stærra eða minna skógarbelti til skýlis fyrir vest-
anstormunum. Á milli bæja og þorpa getur að líta
græna eða, eftir árstíðinni, gulleita akra og skóga, eða
þar sem hrjóstugra er, fjólubláar beitilyngsheiðar, hvít
sandflæmi eða melgróna sandhóla, mýrar, flóa, ár og
vötn og svo síðast en ekki síst hafið, blátt eða blágrænt,
en endalaust í austri og norðri, en eyjarnar og skipin
mörgu gefa því svip og líf. Áhrifamikið er að horfa yfir
landið Jónsmessukvöld, því að þá eru brend Jónsmessubál
á hverjum hól og fornmannahaug og meðfram allri strönd-
inni. J*að er ævintýraleg sjón, að sjá þennan mikla fjölda
af blossandi bálum í hálfdimmunni, hvar sem augað eygir.
En á milli þeirra og yfir þeim blika og tindra hin skæru
vitaljós frá höfnunum í Friðrikshöfn, Sæbæ og Skaga,
frá vitaskipunum hjá Hljeseyju og norðan við Skaga, og
frá hinum háu og ljóssterku vitum á Skagagrandanum.
Hirtshólmi, Rubjerghöfða og Hirtshálsi. Land og sjór
íklæðist að lokum draumblæju af reykjarmökkum, en
frá skipum í höfnum og úti á höfum eru eldflugur send-
ar hátt í loft upp.
Frá norðausturhluta Vendilsýslu sjest betur til allra
skipaferða inn í Eystrasalt, en frá nokkrum öðrum stað á
Norðurlöndum. Fyrir heimstyrjöldina miklu fór næstum
óslitinn straumur af skipum fram hjá Skaga í báðar áttir.
Ollum hjer er minnisstæð för Vilhjálms Pýskalandskeisara,
er hann 28. júlí 1914, á Hohenzollern og í fylgd með
þremur bryndrekum, bruuaði fram hjá Friðrikshöfn, varla
*/4 mílu frá landi. Hgnn varð þá að flýta sjer heim frá
Noregi, knúður af örlögunum og heimsviðburðunum
miklu, því að þrem dögum seinna varð hann að segja
Rússum stríð á hendur eins og kunnugt er. Meðan á