Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Blaðsíða 20
20
í’orv. Thoroddsen
erunum og prestastjettinni voru vísindi þeirra tíma, því
trúbrögð og vísindi eru jafnan á fyrstu stigum menn-
ingarinnar eitt og hið sama. Prestastjettin geymdi alla
þá þekkingu og þær bókmentir, sem forfeðurnir höfðu
skapað, og bætti við nýjum hugleiðingum og athugunum.
Trú Babylónarmanna var eins og kunnugt er stjörnutrú,
guðirnir opinberuðu sig í sól, tungli, plánetum og stjörn-
um. Pesskonar trúbrög verða að byggjast á nákvæmum at-
hugunum margra kynkvísla,
og það sýnir meðal annars,
hve afarforn menningSúmera
hefur verið, að stjörnufræðin
var í þessum löndum þegar
komin á sitt hæsta stig 3—
4000 árum f. Kr. Enda eru
ótvíræðar sannanir fyrir því,
að íbúar þessara landa hafa
þegar haft reglulegt tímatal
bygtástjörnuathugunum 5 —
6000 árum f. Kr. og eflaust
er stjörnufræðin í Babylóníu
miklu eldri; sumir fræðimenn
hyggja að Babylónía sje frum-
heimkynni allra stjörnufræða
og þaðan hafi sú vísindagrein
einhvern tíma í fyrndinni breiðst út austur og vestur, til
Indlands og Kína, til Egyptalands, Vesturasíu og Európu.
Eins og vjer gátum fyrr, þekkjast Súmerar eingöngu
af menningu þeirri, sem þeir hafa eftir sig látið, en saga
þeirra er öll hulin myrkri. Pegar Babylónía fyrst kemur
fram á sjónarsviðið í ljósi sögunnar á hinum fjórða alda-
tugi, er hin drotnandi .þjóð af ættstofni Semíta, þó hún
eðlilega sje blönduð Súmerakyni; Semítamállýskur eru
talaðar þar í landi, en Súmeratungan er orðin trúbragða-
Súmeriskur guð frá Tell-Loh.