Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Blaðsíða 116

I*rír Skotar
116
sóma, að þeir höfðu samskonar fjelagsskap til hjálpar nauð-
stöddum »óvinum« í sínu landi.
Þó að Bryce lávarður hafi nú nærri þrjá um áttrætt, er
hann samt enn þá ungur og fullur af fjöri, og jafnvel ekki
farin að förlast sjón. Starfsmaður er hann meiri en allur
þorri þeirra, sem enn eru í broddi lífsins. Hann hefur verið
tþróttamaður mikill um dagana og skemt sjer við fjallgöngur
og annað þesskonar; t. d. gekk hann fyrstur manna upp á
fjallið Ararat 1876 — líklega til þess að skoða örkina hans
Nóa sáluga, sagði einn vinur hans. Bók um þann leiðangur
birtist árið eftir (Transcaucasia and Ararat). Haustið 1920,
82 ára gamall. fór hann suður í Marokkó og gekk þar upp
í Atlasfjöllin til þess að kynnast þjóðflokki þeim hinum merki-
lega, er þar hefst við og Berbar (Berbers) nefnist. Hafði Jón
Stefánsson verið þar haustið áður og skrifaði hann Bryce
þaðan, að fólk þetta hefði hrein ættareinkenni Norðurlanda-
þjóða, langhöfðað (dolichocephalic), bláeygt, ljóshært, hávaxið
o. s. frv. Um þetta vildi gamli maðurinn fullvissa sig af
eigin sjón.
það er ánægjulegt að minnast mikilmenna, sem eiga
sjer svo fagra sögu, eins og þessi skosk írski lávarður; hún
er eins og skygður skjöldur, sem hvergi er blettur eða móða
á. Vonandi verður einhvern tíma ritað rækilega á tslensku
um Bryce og æfistarf hans, en til þess að gera það að verð-
leikum, þarf miklu færari mann en þann, sem þessar lín-
ur ritar.
W. P. Ker. William Paton Ker er fæddur 1855 í
Glasgow, og stundaði háskólanám bæði þar og í Oxford og
kyntist þá Guðbrandi Vigfússyni. Mun hann hafa verið ung-
ur, er hann fór að leggja stund á íslensk fræði. Tuttugu og
átta ára gamall (1883) varð hann prófessor í enskri bók-
mentasögu og almennri sagnfræði við »University College« í
Carditif og var þar til 1889, er hann varð prófessor í enskri
bókmentasögu við »University College* í Lundúnum. f’ví
embætti heldur hann síðan, en 1920 var hann auk þess
gerður prófessor í enskum skáldmentum við háskólann í Ox-
ford. Er það virðingarstaða og hlotnast ekki öðrum en þeim,
er mikinn orðstír hafa getið sjer, en hins vegar heimtir em-
bættið ekki mikla vinnu, því að prófessor sá, er því gegnir,
á einungis að halda fáa fyrirlestra á ári.
Af hinum stærri ritum prófessors Kers eru það einkurn
tvö, er snerta beinlínis íslenskar bókmentir: Epic and Romance