Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1981, Side 24

hófi. Norskar og sænskar tilraunir hafa sýnt, að sé mysa gefin,
þegar fóðurþörf kýrinnar er í hámarki, minnka líkurnar á
súrdoða.
b) Meltur. Má hér helst nefna slógmeltu, sem einkum er
gerð úr innyflum eða meltingarfærum úr fiski. Hún er látin
sjálfmehast í nokkra daga, eftir að hafa verið blönduð sýru til
varnar skemmdum. Við meltinguna verður þetta grautar-
kennt, en efnainnihaldið er mjög breytilegt. Vegna þess að
fitan inniheldur mikið af fjölómettuðum fitusýrum, sem jórt-
urdýr þola illa er reynt að fjarlægja hana og nýta hana annars
staðar. Notkun meltu til skepnufóðurs er enn á rannsókna-
stigi. Auk slógmeltu má nefna grásleppumeltu, en sem
kunnugt er, er miklum hluta grásleppuaflans hent, eftir að
hrognin hafa verið hirt. Loðnumelta og hvalmelta koma
einnig til álita.
c) Heilsœði. Hér er átt við það að slá kornakra 3-4 vikum
áður en kornið er fullþroskað (á svonefndu deigþroskastigi) og
verka fóðrið sem vothey eða lúta það. Nokkru minna magn
þarf í fóðureiningu af þessu fóðri en snemmslegnu grasi. Þetta
er mögulegt á fslandi, þar sem ekki er þörf á fullþroskun
kornsins. Hafnar eru nokkrar rannsóknir á ræktun byggs og
hafra hér á landi í þessu skyni.
Kjarnfóður.
Með kjarnfóðri er yfirleitt átt við fóður, sem inniheldur mikið
af auðmeltum efnum en lítið af tréni og hefur hátt fóðurgildi.
Af erlendu kolvetnakjarnfóðri má nefna bygg og maís o.fl.
korntegundir. f erlendum kjarnfóðurblöndum er notað
jurtaprótein t.d. úr sojabaunum, bómullar- og sólblómafræi.
Ekki er um auðugan garð að gresja af kjarnfóðri hér á landi,
en þó má nefna dýrafitu sem dæmi um innlent kjarnfóður.
Nóg er hér af próteinríku kjarnfóðri svo sem mjöli úr hinum
ýmsu fisktegundum svo og kjötbeinamjöli.
Um einstakar kjarnfóðurtegundir verður ekki fjölyrt hér, en
í töflu nr. 3 eru gefnar upp helstu kjarnfóðurblöndur, sem nú
eru og verða á markaðnum í vetur hjá hinum ýmsu fóðursöl-
um á Norðurlandi. Á töflu nr. 4 eru gefin nöfn fóðurvörufyr-