Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1981, Blaðsíða 20

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1981, Blaðsíða 20
tökum á notkun hennar. Þurrkun á velli án súgþurrkunar miðast við að ná rakastigi heysins úr 80% (við slátt, sé þurrt á) niður í 20% (sem telst vallþurrt hey). Með tilliti til næringar- taps er hagkvæmast að hirða heyið við 35-45% rakastig og súgþurrka það síðan. Sé heyið bundið er ekki rétt að rakinn fari yfir 40%. Það er einmitt á þessu síðasta bili þurrkunar- innar, sem efnatapið er mest, og skyldu bændur því líka nota súgþurrkunina í þurrkasumrum. Mikilvægt er að blása alltaf það mikið, að aldrei myndist hiti í heyinu. Þar sem ódýr jarðvarmi er fyrir hendi, er sjálfsagt að nýta hann til að auka afköst súgþurrkunarkerfisins. Vothey. Verkun í vothey gefur góða möguleika á slætti á meðan grasið er ungt og næringarríkt. Það er sú verkunaraðferð, sem veð- urfarið hefur hvað minnst áhrif á. Þó er rétt að geta þess, að þurrkur og sólskin eykur sykruinnihald grassins og léttir verkunina. Tilgangur votheysverkunar er að varðveita ungt gras og annað grænfóður við lágmarksnæringartap, þannig að fóðrið sé lystugt og nothæft allan innistöðutímann. Efni í ferskum plöntum gerjast auðveldlega. Margs konar örverur taka þátt í þeirri starfsemi. Ekki eru þær allar jafn- æskilegar. Við votheysverkun er reynt að skapa þeim æski- legustu góðar aðstæður, og hindra samtímis viðgang hinna skaðlegu. Einkum er sóst eftir hinni svonefndu mjólkursýru- gerjun. Mjólkursýrugerlar framleiða mjólkursýru úr auð- meltum kolvetnum. Við það súrnar votheysmassinn. Þegar sýrustigið er komið niður fyrir pH 4 stöðvast efnabreyting- arnar. Massinn er þá orðinn nógu súr og mun haldast stöð- ugur. Við vel heppnaða verkun hefur mjólkursýrugerjun yfirhöndina, m.a. vegna þess að mjólkursýrugerlar þola hið súra umhverfi mjög vel. Einkum er það smjörsýrugerjun, sem ber að varast, þar sem hún veldur næringartapi og lakari gæðum fóðursins. Gott vothey ætti að innihalda 1-1,5% mjólkursýru, eitthvað af ediksýru og maurasýru, en sem allra minnst af smjörsýru, helst ekki í mælanlegu magni. Má hér sjá 22
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.