Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1948, Qupperneq 92

92
HALLBJÖRN HALLDÓRSSON
alúð á að leysa aí höndum vandað verk, eins og biblían sýnir að herra Guðbrandur
hefir haft fullan hug á.
að sigla
Það hefir tekið langan tíma að undirbúa prentun biblíunnar, afla nauðsynlegs íefnis
og áhalda, prentsvertu og pappírs og annarra hluta og efna, er á þurfti að halda, og
ekki sízt að kenna prentnemunum. Þess er og að gæta, að Jón prentari virðist hafa
verið tregur til stórræðanna. „Þenna
$ramÞ«rfTtf
fJíttlTtgá figa/ fuare CD?annffbi eg effll
50rcp?6 ratibfpniu öb japnabt rptrr £>u»
fertt á^reppjTtornar mcnn gtcra raö p$rt»
áTííp * X 111 *
S3rti ofiö ftíctðaburöar ^ier |
íatiöe
2íb rr eiííum mm funígf nmi
þan mtffa ofiö rr rnenn þapa
ötrr meír j jDuemu Öreigit}
þeffu ianöe en cngu cöru |uö
£aífffn/t>m £ fruCffaöa bunaö/ €:o icm
trtargrr l;apa raun ap meö jtorum §tar»
ífullöum/og mifþ margier men J?ar pp/
rer marga aöra jjarpíiga í;ínte/ö;»i í;iit
gátafe Jjarpnaft ftnar í;taípar ög pprr
paö ítggur margur ftí £)auö$ uff profr
ttt/put gtcrum uier ciíum monum futt^
igi»/aö i;uer fa maöur fem f>n a tuttíigit
ftunbruö 5íár f ei mma/þuort fem pra
t( &uögabi eöi fi ma bera eina £rrpirt
fiítCS
BlaðsíSa úr Lögbók 1578 meS blaSsíSutitli og jyrirsögn
úr brotaletri og jorstajnum Þ aj óvenjulegri gerS.
hæfist af alefli, gera fyrirhugun mn
vinnuna, letraskiptingu, myndun prentflatar og þess háttar, skipta verkum með svein-
unum, gera reynsluprent og meta þau, ef til vill skera út nýja forstafi og jafnvel sjóða
svertu og margt fleira. Virðist engin fjarstæða að hugsa sér, að komið hafi verið
langt fram á árið 1581 eða fram um það, er prentun hófst með fullum gangi. Nú segir
í odda biblíunnar: „Þetta biblíuverk var endað á Hólum í Hjaltadal af Jóni Jónssyni
þann vj. dag junii anno domino mdlxxxiiij“, og hefir þá prentun staðið yfir í tvö ár,
ef hún hefir hafizt snemma á árinu 1582. Því fer þá svo fjarri, að það sé „vafalaust
áfýsti herra Guðbrandur
og læra upp á prentverk og var
meðalgangari hjá kónglegri Majes-
tat Fridericho ndo, að Jón fékk frí
lénsjörð um sína daga, Núpufell, og
uppbar þar af landsskuld, að hann
svo heldur skyldi á fús að fremja
prentverk á íslandi.“ Það er fjarri
því að vera ólíklegt, að allur uudir-
búningur undir prentun biblíunnar
hafi tekið nokkur ár, en hvorki nóg
letur né nægilega stór eða stórar
prentþröngvar hafa þó verið kom-
in, þegar Lögbók var prentuð árið
1578, því að hún er prentuð með
öðrum letrum og þó aðallega einu
nýju, en samt öðru en biblían. Nýir
forstafir eru þó komnir, en aðrir en
eru í biblíunni að mestu. Aðföngin
vegna prentunar biblíunnar hafa
liklega verið nær því að vera þre-
föld en tvöföld öll þau prentgögn,
er fyrir voru, og hefir kostað lang-
an tíma að fá þau til landsins og
mikla vinnu að flytja þau heim og
koma þeim fyrir og hagræða svo,
að hentugt væri, þegar prentun