Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1948, Síða 220

Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1948, Síða 220
220 ÞORHALLUR ÞORGILSSON undur veraldarsögu,1 2 sem hann kallaði Speculum regum (u. 1180), en þá bók vilja sumir álíta að höfundur Konungsskuggsjár hafi haft í huga, er liann valdi nafn riti sínu (sbr. þýðingu Kgsk. eftir Audne, Oslo. 1923, bls. VII). Á öndverðri 13. öld lifði og starfaði heilagur Frans af Assisi, höfundur hins fræga „óðar til alls hins skapaða“ (laudes creaturarum), öðru nafni sólarljóðsins. Hvorki það né annað eftir hann mun til þessa hafa birzt á íslenzku. En eftir tvo lærisveina hans eða reglubræður hafa verið þýddir sálmar. Tommaso da Celano (d. um 1255) er talinn vera höfundur hins ógnþrungna dómsdagssálms Dies irae, sem enn í dag er sunginn við sálumessur og boðar andvaralausum syndaselum ill tíðindi. Hann kom fyrst út á íslenzku í Nýjum félagsritum (XVIII, 169 I í þýðingu Gísla Brynjólfssonar, og er latneski textinn prentaður þar neðanmáls. Þýðing sú er endurprentuð í ljóð- mælum hans (Khöfn, 1891). Aðra þýðingu gerði Helgi Hálfdanarson og hirti 1873 í Sálmum út lögðum úr ýmsum málum (sjá framar). Um þá þýðingu fer Arne Möller lofsamlegum orðum: „Af þýðingum hans er ef til vill ástæða til að benda sérstaklega á þýðinguna á hinum fræga latneska dóms- dagssálmi Dies irœ . . . Hún er enn ein sönnun þess, að íslenzk tunga er einkar vel til þess fallin að túlka gamlan, klassískan skáldskap. Svo mikið er víst, að í ljóðlínum Helga Hálfdanarsonar kveður að nokkru leyti við hinn sama þunga, ógnandi tón og í Iatnesku fyrirmyndinni“ (Islands Lovsang gennem tusind Aar, Kh. 1923, bls. 133). En það er Matthías Jochumsson. sem tvímælalaust hefur bezt túlkað efni og anda frumsálmsins í þýðingu sinni, sem prentuð er í ljóðmælum hans, 3. hd. Rv. 1904,- og þar tileinkuð „Domno Patri“ Alexandro Baumgartner (kristmunki), sem hefur skrifað velþekkta bók um ísland á þýzku, en síðan endurprentuð ásamt latneska textanum í Kaþólskri bænabók, sem út var gefin í Reykjavík 1922 (bls. 92 o. áfr.; þar er leiðrétt sú áherandi yfirsjón þýðandans, að hann nefnir þar Guðsmóður, þar sem á að skiljast að um sé að ræða Maríu Magðalenu I. Kveðandi sálmsins er haldið óbreyttri í joýð- ingunni: Dagur reiði, dagur bræði drekkir jörð með logaflæði . . . Annar fallegur og frægur sálmur, sem ortur var á Italíu um þessar mundir eða litlu síðar, er Stabat mater, sem í hinni fyrstu íslenzku þýðingu kallast „Sorgarraunir Maríu“. Sú þýðing var gerð á dögum Brynjólfs biskups Sveinssonar. Þýðandinn var séra Stefán Olafsson í Vallanesi, og er kvæðið prentað í II. bindi ljóðmæla hans, útg. í Kh. 1886, hls. 176. Hún er lipur og innileg, en hvorki er þar fylgt efni né uppruna- legri kveðandi nákvæmlega, svo sem Gísli Brynjólfsson gerir í sinni þýðingu, er fvrst 1) 1 öðru söguriti Iians, Memoria saeculorum e. Pantheon, er skráð sagan af Apollonius Tyrius, eða „Apollonio kongi af Tyro,“ sem til er á ísl. í nokkrum nýlegunt handritum, því elzta (á Lbs.) frá því um 1670—80. 2) Matthías sleppir tveim síðustu versunum, en þau eru tekin með í Kaþ. bænabók 1922, í þýð. dr. Jóns Þorkelssonar yngra.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212
Síða 213
Síða 214
Síða 215
Síða 216
Síða 217
Síða 218
Síða 219
Síða 220
Síða 221
Síða 222
Síða 223
Síða 224

x

Árbók Landsbókasafns Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Landsbókasafns Íslands
https://timarit.is/publication/279

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.