Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1987, Blaðsíða 55

STEFÁN EINARSSON
55
muntu sjá, að upphaf ísl. sagnaritunar er atburður í fullu samræmi
við tízku umheimins og þess vegna beinlínis að þakka tíðarandanum.
Það rýrir í sjálfu sér ekki vitund afrek íslendinga, nema að því leyti,
að frumkvœðið er ekki þeirra. Að þeir skrifuðu á íslenzku, en ekki
latínu, mun því að þakka, að þeir höfðu lært af sínum engilsaxnesku
kristniboðum að virða móðurmálið og nota það, en hin nýju lærðu
áhrif, sem báru sagnaritunina í land, voru ekki svo sterk, að þau
brytu þann forna sið eins og í Englandi, þar sem hinir normönsku
lærdómsmenn og klerkar gerðu sitt til að þrengja kosti engilsaxnesk-
unnar.
Kaflinn um íslenzkuna þótti mér betri nú en er ég las hann fyrst í
sumar, og einkum hef ég borið meiri virðingu fyrir honum, síðan ég
fór að reyna að berja saman eitthvað handa þér um fagurt mál, eftir
umtali okkar í sumar. Ég iðrast hálfpartinn eftir að hafa lofazt til að
senda þér greinina, sem nú þar á ofan kemur kannske of seint, en
verst af öllu er, að hún er svo fátækleg, að ég veit ekki, hvort þú vilt
virða hana viðtöku.
Sannleikurinn er sá, að þetta er smekkatriði, og verður því ekki um
það rætt af viti, nema með því að safna áliti fjölda manna og sjá, hver
útkoman verður. Mætti kannske gera það á þann hátt að láta marga
góða talara tala eða lesa sama textann á grammófónpl. og láta svo
fólk af ýmsu tæi hlusta og velja fallegustu plötuna, með því lagi
fengist eins konar standard.
En ef þú tekur hana, væri mér þökk á því, ef þú vildir endurbæta
þýðingar mínar, þar sem þeim er ábótavant, og sérstaklega þýðing-
una á kaflanum eftir Malone, sem ég læt fylgja. Ég er óánægður með
mína eigin þýðingu, þó ég voni, að efni sé ekki haggað, en ég veit, að
þú gerir betur; en Malone á það skilið, að honum sé allur sómi
sýndur. - Aths. um kónginn, veit ég ekki, hvort þú vilt taka í Skírni,
nema þá veiled, segja, að þar hafi danskur maður mælt, og ekki
skiljanlega.
Illa fór með hina fyrirhuguðu grein um þig í Pjóðrceknistímaritinu.
Eins og ég sagði þér, hafði ég boðið þeim hana fyrir löngu og þeir
tekið vel í. En á síðustu stundu fékk ég afboð og var beðinn um
eitthvað annað. Skrifaði ég þá hvöt til þeirra að hefjast handa um
rannsókn á vestur-íslenzkunni, áður en hún lognaðist með öllu út af.
Hvað segir þú um Eiríkssögu? Frágangurinn á henni er, því miður,
slæmur, einkum á Ritskrá og registri, sem ég var nógu vitlaus að
fresta ekki prentun á. Verð ég nú að láta prenta leiðréttingar, þegar