Morgunblaðið - 19.05.2001, Síða 70

FÓLK Í FRÉTTUM
70 LAUGARDAGUR 19. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
FEMKE Kuiling heitir hún og
kemur frá Hollandi. Í dag kl. 16
opnar hún ljósmyndasýningu í Gall-
eríi Geysi í Hinu húsinu við Ingólfs-
torg.
Hún nam listir í fjögur ár við
Academy of Arts í Kampen í heima-
landi sínu. En það er sjálft Ísland
sem hún ber á borð fyrir okkur í
dag og fram til 3. júní. Enda hefur
Femke farið víða og séð margt á
meðan hún lét gamlan æskudraum
rætast um að koma til Íslands og
dvelja hér í eitt ár.
Ljósaskiptin
uppáhaldstíminn
„Ég bý á Hjálpræðishernum, og
ég vinn þar líka. Ég byrjaði reynd-
ar á því að vinna á Flúðum og tína
tómata, kál og jarðaber, sem að
sögn bændanna eru betri en þau
hollensku,“ segir Femke og glottir.
„Eftir það kom ég til Reykjavíkur
og vann á elliheimili, síðan á bónda-
bæ og nú er ég aftur komin til
Reykjavíkur.“
Í listaháskólanum einbeitti hún
sér aðallega að málverkinu til að
byrja með. „Á þriðja ári byrjaði ég í
ljósmyndun, en var þó aðallega að
vinna með ljós á ýmsan
máta og fannst gaman
blanda saman ljósi og
hljóði í innsetningar verk-
um.“
– Hvernig lýsirðu þess-
ari sýningu þinni?
„Ég hef tekið mikið af
panorama-litmyndum. Mér
finnst auðveldara að skapa
andrúmsloft með litum.
Þetta eru að mestu lands-
lagsmyndir, en einnig
nokkrar myndir úr
Reykjavík. Ég hef mjög gaman að
sérstakri lýsingu í myndunum, ef
ljósið, sólin myndar skrítin munstur
einsog eitthvað undarlegt sé á
seyði.
Ég reyndi að taka mynd af norð-
urljósunum en það heppnaðist ekki
alveg, ég verð að reyna aftur.
Mér finnst frábært
hversu lengi sólin er að
setjast á veturna því þá
gefst góður tími til að taka
fallegar myndir. Ljósa-
skiptin eru uppáhaldstím-
inn minn.
Með myndunum mínum
langar mig til að hvetja
fólk til að líta umhverfi
sitt ferskum augum. Vana-
lega finnst því það leið-
inlegt, en málið er að
horfa á það á nýjan hátt,
að fá nýja meiningu í hlutina og
leyfa huganum að reika,“ útskýrir
Femke. „Þannig er ljósmyndin bara
smáræðis hjálpartæki, fólki er ekki
gefið allt heldur á það að vinna
sjálft, og seinna að halda áfram,
fara að sjá nýja meiningu, nýtt form
eða nýja vídd á annars hversdags-
legustu hlutum.“
Femke hefur unnið sem ljósa-
maður í leikhúsi í Hollandi og segir
að hún sé heilluð af ljósi. „Það er
hægt að búa til nýjan heim með
ljósi,“ segir hún dreymandi. „Ann-
ars finnst mér skemmtilegra að sjá
þessa mismunandi heima úti í raun-
veruleikanum frekar en í því lokaða
rými sem leikhúsið er. Mér finnst
eiginlega rigningin fyrir utan leik-
húsið meira spennandi. Já, það er
þessi spurning um hver raunveru-
leikinn sé sem mér finnst mjög
heillandi,“ segir Femke og segist
ekki ætla nánar út í þá sálma því þá
haldi hún endalaust áfram.
Femke heldur brátt heim á leið
og langar að læra meira um ljós-
myndatæknina, en hingað til hefur
einungis notað listrænan bakgrunn
sinn til að vinna myndir sínar út frá.
And-
rúmsloft
í litum
Femke
Kuiling
Sígandi sól og skínandi ljós.
Ljósmynd/Femke Kuiling
Sólin leikur sér að landinu.
Opnun ljósmyndasýningar í Galleríi Geysi
Better Than Chocolate
(Betra en súkkulaði)
( R ó m a n t í s k
g a m a n m y n d )


½
Leikstjóri: Anne Wheeler. Handrit:
Peggy Thompson. Aðalhlutverk:
Wendy Crewson, Karyn Dwyer og
Christina Cox. Kanada, 1999.
Bönnuð innan 12 ára.
BETRA en súkkulaði heitir
þessi kanadíska kvikmynd, sem
fjallar um unga samkynhneigða
stúlku sem er að
koma undir sig
fótunum í lífinu.
Kápa myndbands-
ins gefur reyndar
í skyn að um
nokkurs konar
lesbísk-erótískan
trylli sé að ræða,
e.t.v. í von um að
veiða nokkra
áhorfendur á fölskum forsendum.
Þetta er þvert á móti ósköp hug-
ljúf kvikmynd um viðburðaríkan
tíma í lífi hinnar 19 ára gömlu
Maggie, sem hættir í skóla og leig-
ir sér íbúð til að fá svigrúm til að
finna sjálfa sig. Hún eignast kær-
ustu og góða vini, en þarf einnig
að læra að glíma við fordóma og
ótta. Það eru margir góðir sprettir
í handritinu, samskipti Maggie við
fjölskyldu sína og vini eru vel upp
byggð, og sagan er hressilega
hispurslaus.
MYNDBÖND
Hressileg
og hisp-
urslaus
Heiða Jóhannsdótt ir
Glæpaheimur
(Point Doom)
( S p e n n u m y n d )
Engin stjarna
Leikstjóri: Art Camacho. Aðal-
hlutverk: Sebastian Bach, Andre
Dice Clay og Angie Everhart.
Bandaríkin, 1999. Bergvík. (100
mín). Bönnuð innan 16 ára.
EKKI verður annað sagt en
maður hafi rekist á talsvert magn
af lélegum kvikmyndum á mynd-
bandi í gegnum
tíðina. Glæpa-
heimur er engu að
síður gædd þeim
vafasama heiðri að
tróna á toppnum
hvað það varðar,
eða réttara sagt á
botninum. Hér er
í mesta lagi um að
ræða afurð sem
maður hefði búist við frá tveim-
ur skóladrengjum illa höldnum af
gelgju, en leikstjóri myndarinnar
(sem heitir því kaldhæðnislega
nafni Art) er fullorðinn maður,
sem ég veit að öðru leyti ekkert
um, nema að honum finnst glæpa-
gengi, stórar byssur og súludansar
greinilega mjög töff. Það sem fyllir
band þessarar spólu er hreint rusl
og er sorglegt að það hafi ratað
alla leið yfir Atlantshafið yfir á ís-
lenskan myndbandamarkað.
Heiða Jóhannsdótt ir
Botnin-
um náð
♦ ♦ ♦