Réttur - 01.05.1933, Qupperneq 13

sífellt að draga úr og minnka þær tryggingar, sem þær
af ótta við byltingu verkalýðsins eftir heimsstríðið
neyddust til að láta honum í té. Og til þess að halda
sveltandi verkalýðnum undir þessu oki, sem fer dag-
vaxandi, kosta þær heri og lögreglu, beita þær blóðugu
ofbeldi — og J. J. greiddi sjálfur atkvæði með því að
feta í fótspor þeirra með myndun ríkislögreglunnar.
í þriðja lagi: Hafa „lýðræðisþjóðir Vesturlanda“
komið á stóriðnaði sínum með friðsamlegum framför-
um, og hvernig stendur hann nú? — Nei. Stóriðnaður
„lýðræðisþjóðanna“ er reistur á líkum barnanna, sem
urðu að þræla þar 16—18 tíma á sólarhring og lágu
síðan örmagna af þreytu á gólfum pestarbælanna, sem
verksmiðjurnar voru. Sá stóriðnaður er byggður á
morðum heilla kynslóða, þar sem fullorðna fólkið at-
vinnulaust varð að þola skort, meðan börn undir 10 ára
aldri voru drepin með þrældómi. Þannig voru „frið-
samlegu framfarirnar“ í Englandi 1790—1850, og
þannig eru þær í dag, t. d. í Shanghai — miðstöð
vestrænu „menningarinnar“ í Kína. En í Rússlandi er
stóriðnaðurinn skapaður af frjálsum, samtaka verka-
lýð, sem vinnur 6—8 tíma á dag, á ekki við neitt at-
vinnuleysi að búa, og getur lengt skólaskyldualdur
æskunnar upp í 16 ár meðan iðjuverin rísa upp við
hlið þeirra. — Og nú: Nú stendur allt að helmingur
verksmiðjanna í ,,lýðræðislöndum“ Vestur-Evrópu ónot-
aður — meðan Sovétríkin verða fremsta iðnaðarland
gamla heimsins.
Og síðast en ekki sízt: Hafa „lýðræðisþjóðir Vestur-
landa“ skapað samyrkjuhreyfingu með frjálsum sam-
tökum bænda, sem nær til % af öllum bændum ríkj-
anna? — Nei — en þær eru að leggja landbúnaðinn í
kalda-kol, koma bændum gersamlega á vonarvöl.
Nei — hr. J. J. — Það er alveg óhugsandi að ætla
að blekkja íslenzka bændur hvað þá staðreynd snertir
— að á síðustu 4 árum hafa verkamenn og bændur
Sovétríkjanna undir forustu kommúnista unnið afrek,
77