Réttur - 01.05.1933, Blaðsíða 37

valdsins í Rvík í skrílæði sínu ráðist á J. J. — og
geri þannig öllum vinnandi landslýð erfiðara að
skilja hann og meta réttilega. Æstir, þýzkir þjóðern-
issinnar myrtu 1922 Walter Rathenau, einhvern
snjallasta stjórnmálamann þýzka auðvaldsins, — og
nasista bandíttarnir misþyrma nú þeim leiðtogum
sosialdemokrata, sem áþreifanlegast hafa svikið
verkalýðinn, — svo sem Sollmann þeim, er hleypti
kronprinsinum inn í Þýzkaland. Það er því ekki að
vita hvaða örlög bíða J. J., ef fasisminn nær völdum
hér á íslandi — og notabene! — ef honum ekki
tekst að vera fasistaforingja sjálfum! Því þó sá fas-
ismi beinist fyrst og fremst að því að drepa niðui’
forustuflokk verkalýðsins, kommúnista, þá sýnir
Þýzkaland það, að hann, í villimennsku sinni hvorki
skirrist við að myrða pólitíska feður sína né bræður,
Baráttan gegn fasismanum er einmitt nú stórvægi-
legasta málið á dagskrá íslenzku þjóðarinnar. Allt
sem heitir menning og mannréttindi, hver snefill af
frelsi og umbótum, sem aflast hefir með harðvítugri
baráttu undirstéttanna, er í veði. Og það er stærsti
glæpurinn, sem hægt er að drýgja gagnvart undir-
stéttunum að kljúfa þær og hindra í þessari baráttu
upp á líf og dauða. En það er það hlutverk, sem J. J.
og Framsóknarbroddamir leika gagnvart bændum,
eins og kratabroddarnir með minnkandi árangri hafa
það á hendi í verkalýðsstéttinni.
Eina baráttan gegn fasismanum, sem sigur getur
borið, er um leið baráttan gegn auðvaldsskipulag-
inu sjálfu, — róturn fasismans og orsökum. — Og í
þeirri baráttu hefir einmitt J. J. svikið.
Eini möguleikinn til að afmá fasismann úr heim-
inum um aldur og eilífð, er að koma sosialismanum
á, — það sannar rússneska fordæmið bezt. — Og
einmitt á móti því berst J. J. með oddi og egg.
Eftir að reynslan hefir nú dæmt J. J. (og stefnu
hans), — og valdatímabil hans afhjúpað, hvernig
101