Réttur - 01.06.1939, Síða 8

Ilqnuip detlur ekki í hug afi breyla veröi skipulaginu,
al þ\ í kreppurnar séu dauöadómur á því. Hans ráð eru
bara tvennskonar, fólkið verður að spara, i'ólkið verð-
ur að l'lylja i syeitirnar.
,1923 rita?' nann í Tímann ÚL al' vandræðaástandinu
þá og harmar að |>að skuli vera verið að byggja bús í
Reykjavík, þó „atvinnuleysi og hallæri virðist vola yí-
ir höi'uðKlaðnum og öll skynsamleg rök mæli með því
að. íólk vei'ði að ílytjasL þaðan lil sveitanna”. (Tíminn
8. sept., 1928).
19‘H, þegar kreppanmikia dynur ylir, sér hann eng-
in önnui; ráð en að verkamenn og bændur verði að
neita sér inn svo að segja allt og rilar þá liessi írægu
orð: ,,Ef sveitai'ólkið og vérkamenn bæjarins neita sér
iim alll nema að halda við starfsorkunni og greiða
V,e>LLl og aibprganir ai skuidum, þá verða aðrir að
spai'a iíka’k (Tíminn sept. 1931).
1939 sér Uan.n heldur engin .önniu' iáð en slík sem
þessi, nema livað hann lalar nú enn minna en fyrr um
spariúiðirm lijá „öðruin” og lækkun liálaunanna, en
tekur því dýpia í árinni gagnvarl vérkafólkinu að nú
verðj að flytjai það nauðugt í svéitirnap ef það vilji
i'kki fara af „frjálsum vilja” í sveltinn.
Aúð;valdsskipuiaginu verður að viðhalda, ylirráð bur-
geisa.slétlarinnar ylir framleiðslutækjunuin verður að
vérnda, þó það Svo kosti það að sveitafólk og verka-
menn verði að þnéla eins. og' -skynlausar skepnur fyrir
mafnum einvörðungu og skatliniun lil bankaauðvalds-
ins ;-h það er grunntónninn ií< afstöðu Jónasar frá
Hriflu dil burgeisastéttarmioar og » til verkalýðsins
Sú afslaða Jönasár og valdsmanna hans, að vilja
alls ekki hreyfa við hinuin raunverulegu yfirráðum
burgeisastéttarinnar í þjóðfélaginu, sannaði, að hann
leif á sig sem einskonar línudansara, er leika skyldi
jafnvægislisúji' .sínar á streng, er strengdur væri yfir
það gap, sem stéttamólsetningarnar mynda i þjóðfé-
laginu. Tað er í sénn vilnisburður um pólitíska jafn-
88