Réttur - 01.06.1939, Qupperneq 27

oi'sóknir burgeisaslétlarinnar sem einslakra valdhai'a..
Ilin marxistiska vcrklýSshreyl’ing íslands varcS líka sú
granilklöpp, seni Jónas l'rá Hriflu fékk ekki á unniS.
En Alþýðuflokkurinn og verklýðshreyi'ingin undir
forusta hans var allt annað en marxistisk. Og strax og
marxistainir hói’u stari'semi sína á íslandi að því að
gera hana sósíalistiska, þá varð það aðalhlutverk Jón-
asar að berjast gegn marxismanum í verklýðshreyi-
ingunni. Honum var Ijóst að tækist að gera verklýðs-
hreyfinguna marxistiska, þá lilaut verkalýðurinn að
brjótast undan forustu Framsóknar og liin pólitiska
spilaborg Jónasar var þá hrunin.
Barátta Jónasar gegn marxismanum i verklýðs-
hreyfingunni er háð með öllum þeim meðölum, sem
lök voru á, — alll frá ritdeilum, atvinnukúgun, skoð-
anakaupum og skipulegri spillingu á forustumönnum
yfir til þess að beita rikisvaldinu til að bæla slíka
hreyfingu niður. l’að er ekki tilviljun, að það er alltaf
Jónas frá Hriflu, . . en ekki hinir svokölluðu hægri
l'oringjar í verklýðáhreyfingunni, — sem heyja rit-
deilurnai" gegn vinstri hreyfingunum, sem miða að þvi
að gera verklýðsstéttina sósíalistiska. Pannig er það
Jónas, sem á í ritdeiliinum við mig 1928 og 1981—33
og við Héðinn Valdimarsson 1938. Jónas litur á verk-
lýðshreyfingúna sem einskonar nýlendu sina. Hann
verði því að bæla niður hverja uppreisn, sem miðar
að því að gera nýlenduna að sjálfstæðu ríki. Setulið
hans í nýlendunni sé hinsvegar andlega of fátækt og
pólitiskt of veikt til þess.
En Jónasi var ljóst, að barátta hans á sviði kenn-
inganna var ekki líkleg til að tryggja málstað hans
sigur. Pessvegna einbeitir hann sér með öllum sínum
klókindum að því að ánetja valdamenn og trúnaðar-
menn verklýðshreyfingarinnar ríkisbákninu og inn-
lima Alþýðusamband íslands í ríkiskerfið og þarmeð
valdakerfi sitt. Og það bar góðan árangur. Sagan um
hvernig hann tengir þessa trúnaðarmenn verklýðs-
167