Réttur - 01.06.1939, Blaðsíða 34

veikii' eSa iálmandi og ómaikvissir. En myndun
sterkrar, markvissrar, sósíalistiskrar verklýðshreyi-
ingar bindur enda á slík ævintýri hér sem annærs-
staSar. Og þaS því fremur sem einmitt herferSin gegn
AlþýSuilokknum kostaSi Jónas þaS, aS verSa aS tengj,
ast aSalauSvaldi landsins miklu nánari og opinskárri
böndum en hann hafSi veriS tengdur fram til þessa.
En meS þvi ráskaSist enn „milliflokks-jafnvægiS” og
þjónusta hans og bandalag viS aSalauSvaldiS varS allri
alþýSu smámsaman opinbert meS þeim afleiSingum,
aS blekkingaborg hans tók óSum aS hrynja.
5. Satnfvínníngín víd Landsbankavaldíd.
LandsbankavaldiS er í rauninni öxullinn í íslenzkri
valdapólitík. Vegna yfirráSa sinna yfir seSlaútgáfu
sparifé í auSmagnslitlu landi eins og islandi, hefur
Landsbankinn, einkum eftir 1927, gífurlegt vald. Og
sé fjármálavald hans kænlega tengt pólitisku valdi
ríkisstjórnar, má búa til úr hvorttveggja sameinuSu
raunverulegt einræSisvald, er einoki atvinnulíf lands-
manna og allt, sem á því byggist.
AfstaSan til Landsbankans hlaut því aS vera höfuS-
atriSi fyrir hverja þá stjórnmálaklíku, er til valda sótt-
ist á íslandi. StuSningur Framsóknarflokksins viS
Landsbankann fram til 1927 var í alla staSi eSlilegur
og skiljanlegur. AlþýSunni og íramfaraöílum lands-
ins var nauSsynlegt aS stySja Landsbankann gegn ts-
landsbanka, sem var danskur hlutafélagsbanki, miS-
stöS danskra auSvaldsáhrifa og byrjandi fjármálaspill-
ingar á landinu og vígi dansk-íslenzka afturhafdsins.
Auk þess þá þurfti S. í. S. á þessum tíma á fjár-
hagslegum stuSningi Landsbankans aS halda og varS
auSvitaS aS launa góSan greiSa. (HiS hættulega fyrir
samvinnusamtökin var hinsvegar aS láta ánetjasl
bankanum nokkuS þessvegná).
114