Réttur - 01.06.1939, Blaðsíða 90

andi styrjöld er alll hergagnabáknið sem nazislar hafa
byggt undaníarin sex ár, orðið Lil i'yrir stuÖning frá
brezku fjármagni- 1 þvi sambandi er vert aÖ minna á
eftirfarandi yfirlýsingu „Kauphallarblaðsins”.
„En þá kemur að óþægilegri spurningu. Hverjir
birgja Pýzkaland að fjármagni? Ef England liefði
ekki verið einskonar greiðslubanki fyrir þjóðverja og
þeir ekki l'engið stöðugt lán i gjaldeyrisvandræðunum,
hefðu þeir aldrei getað framkvæmt íyrirætlanir sínar.
Vér höfum verið svo fúsir að selja þjóðverjum, að at-
hugun um hvort vörurnar yrðu nokkurnlíma borgað-
ar hefur aldrei verið látin hindra viðskiptin. Forða- og
vopnasöfnun óvinveitts stórveldis hefur verið kostuð
af brezku fé”1).
Til samanburöar má nefna dóm utanríkismálaril-
stjóra „Fjármálatíðinda” (Financial News).
„Á því er enginn efi, að nálega allur sá frjálsi gjald-
eyrir, sem Þýzkaland hefur haft til káupa á hráefnum.
hefur komið beinl eða óbeint frá Stóra-Bretlandi. Ef
dagur hefndarinnar kemur, getur það farið' svo, aS hin
frjálslynda afslaSa brezku stjórnarinnar i þessu máli
verSi ábyrg fyrir dauða brezkra hermanna og heima-
manna. HergagnabirgSir, sem ef til vill verSa notaðar
gegn Bretum, hefSi aldrei tekizt aS framleiSa, nema
vegna örlætis þess, er Stóra-Bretland sýnir í því að
gefa óvinum sínum frjálsan gjaldeyri lil kaupa á hrá-
ei'num”2)
Þegar sá dagur kemur að reikningur brezku yfir-
sléttarinnar verSur gerSur upp, skal ekki gleymast
aS færa henni þetla til skuldar.
Óvinirnir vopnadir
AriS 1938 fékk Þýzkaland mikinn hluta ai nauSsyn-
1) „Stock Exchange Gazetlc”, 3. mai 1935.
!i) Paul Einzig: Worid Finance 1938—39.
170