Réttur - 01.01.1979, Page 7

Mannfjöldinn á Austurvelli kl. 1 til 2 30. mars 1949.
liðu ekki nema rúm tvö ár þangað til
bandarískur her settist hér að og hefur
verið síðan.
Við töldum það hættulegt, einkum
fyrir smáþjóð, að láta erlend hernaðar-
umsvif verða umtalsverðan þátt í at-
vinnulífinu til frambúðar. Slíkt Iilyti að
hafa eyðileggjandi áhrif á heilbrigðan
innlendan atvinnurekstur og venja fólk
á að treysta á herinn sem atvinnulegt
bjargræði.
Þessi spá hefur sannanlega ræst. Vilja
menn í alvöru leiða hugann að því, hver
áhrif Keflavíkurflugvallar hafa verið á
atvinnulíf Suðurnesja. Auðvitað þarf
ekki að efa að hernámsbraskarar liafa
grætt. En ætli barlómurinn út af atvinnu-
lífinu þar væri ekki minni, ef það hefði
fengið að þróast eðlilega eins og í öðrum
landshlutum án áhrifa frá hermangs-
braskinu. í því sambandi skal hér nefnt
annað nærtækt dæmi, af gagnstæðri teg-
und.
Þegar breski herinn kom hingað f940
settist hann þegar að á nokkrum stöðum
á Austfjörðum. Síðar tók sá bandaríski
við eins og annars staðar. Mest urðu um-
svifin á Seyðisfirði. Þar gerðust þau svo
rnikil, að bókstaflega varð ekkert rúm
fyrir aðra starfsemi. Það mátti jrví heita
að innlent atvinnulíf legðist gjörsamlega
í rúst svo fólkið varð að lifa á setuliðs-
vinnunni, livort sem því likaði betur eða
ver, eða flytja burt ella.
7