Réttur - 01.01.1979, Síða 13

Það sem hins vegar er öllu eríiðara að
átta sig áj samkvæmt nær 2000 ára göml-
um ritum og sögusögnum, er afstaða
þessa stórkostlega skálds og boðbera, sem
elskar hina snauðu, er afstaða hans til
,'erlenda lvernámsvaldsins, rómversku
kúgaranna.
Reyndi Jesús frá Nasaret í alvöru að
samræma frelsi hinna fátæku úr neyð
þeirra og frelsi Gyðinga undan oki Róm-
verja?
Vafalítið er að mikill liluti almennings
hefur um leið fitið á hann sem þjóðlegan
leiðtoga og frelsara af oki Rómar. Lýs-
ingar á innreið hans í Jerúsalem og hróp-
ið: „Frelsaðu oss“ (Hósíanna) og nafn-
giftin „Konungur Gyðinganna“ benda
eindregið í átt til baráttunnar fyrir þjóð-
frelsi. Mikið upphlaup hefur tvímæla-
laust orðið, en guðspjöllin skilja aðallega
brottrekstur okraranna úr musterinu
eftir af þeim frásögnum, sem til liafa ver-
ið þar um.
Hér er tvennt að athuga: Annars vegar
kann Jesús sjálfur að hafa verið hikandi
um möguleikann á sigri yfir Rómverjum,
þótt hann boðaði samfélag sameignarinn-
ar í tengslnm við trú sína, - og svo er
hitt að þeir, sem fjalla um frásögnina um
Jesú, reyna að draga sem mest úr þessum
þjóðlega þætti, — ekki síst jDeir sem skrifa
eftir uppreisn Gyðinga árið 70 e. Kr. og
eyðileggingu Jerúsalem eftir ósigur
þeirra.
Von Gyðinga við innreiðina birtist
m. a. í hrópinu um: „Blessað sé hið kom-
andi riki föður vors Davíðs“. Það er hinn
gamli boðskapur spámannanna um þjóð-
frelsi Gyðinga, sem þar lifir. Og auðséð
er að „Barrabas" hefur verið einn „upp-
hlaupsmaðurinn" í þeim anda (sbr.
Afarkús, 15, 7.) þótt síðar sé klínt á hann
DAVÍÐ STEFÁNSSON:
Þegar Jesús frá Nazaret
reið inn í Jerúsalem
sungu hinir snauðu
(Brot)
II.
„Við biðum þín ... og ár og aldir liðu
og enginn kom.
Og við, sem alltaf vorum hædd og svikin,
glötuðum trúnni á tilfinningar okkar
og fundum það að okkur skorti skilning
og vit til þess að vona.
En bak við neyð og örvæntingu okkar
var hulin þrá. Og okkur dreymdi drauma
um æðri mátt, um konung konunganna,
sem kæmi bráðum ...
og bæri sjálfum sannleikanum vitni
og gæti lesið leyndar hugrenningar
og elskað þá, sem aðrir fyrirlíta.
Við biðum þín, sem boðar líf og frelsi.
Velkominn, velkominn til Jerúsalemsborgar,
Jesús frá Nazaret."
III.
„Sjá þetta er borgin, valdhafanna vígi.
Sjá musterið og hallir höfðingjanna."
„Þetta er borgin, þetta er borgin mikla,
sem milljónir af þreyttum þrælum reistu
harðstjórum sínum, hjartalausum Júðum.
Af þrælum eru þessir steinar höggnir.
Af þrælum voru þessir veggir hlaðnir.
Þeir lyftu björgunum ... og launin voru
að örmagnast og deyja.