Réttur - 01.01.1979, Page 79

Kommúnismi?
„Eins og Jcsús fékk sfnum læri-
sveinum í hendur brauðið til að
útdeila því meðal borðsitjenda,
svo hefur hann og þeim, er hon-
um þóknast, afhent auðlegð þessa
lteims til að útbýta meðal þurft-
ugra. Þú skalt ekki meina, kristinn
maður, að það sé allt jjitt eigið,
sem þú meðferðis liefur. I’að
brauð, sem afgaugs er í þínu húsi,
er forsorgun liins volaða. Sá mött-
ull, er þú þarft ekki að' brúka, er
klæði hins nakta (Lúk. 3.). Þau
föng, sem á annan veg lijá þér
skemmasl og fúna, eru lífsbjörg
hins nauðþurftuga. Þar fyrir
gjörir þú svo mörgum fátækttm
órétt, sem þú mætlir annars þér
að skaðlitlu hjálpa, ef þú því inni-
heldur, þá hinn volaði, sem er
sannur ölmusumaður, við þarf.
Ei þurfum vér að brjóta niður
vorar kornhlöður og gjöra aðrar
stærri, svo lengi vér höfum fátæka
ltjá oss ... Ég vil heldur sá einu
korni í munn hins fátæka heldur
cn tfu í jörðu."
*
„Heyrið, þér satans börn, ef
nokkrir eruð sem megið orð mín
heyra eður til þcirra spyrja: Eruð
þér enn nú ekki óþyrstir orðnir
af blóði fátæks almúga hér í
landi? Nær viljið þér láta af að
úlsjúga hús þeirra, sem yður for-
sorgun veita með sínu erfiði?"
Jón biskup Vidalin:
l’redikun sunnudaginn
í miðföstu.
Gegn gróða?
„Hann, er upp sker, hvar hann
ekki sáði, gjörir hann ekki steina
að brauðum? Hann, sem útsýgur
hús ckkna og föðurlausra (Matt.
23) undir hylmingu laga og rétt-
inda, hann, sem svíkur sinn ná-
unga í kaupum og sölum, hann,
sem leggur agn ónauðsynlcgra og
skaðsamlegra hluta fyrir hans ó-
framsýni og fáfræði, til að láta
hann hungra á hinni vondu tíð,
en feitir sjálfan sig þar með, sá,
er inniheldur sveita þess, er erf-
iðar, sá, eð svíkur þann í sínu erf-
iði, sem hann elur, klæðir og laun-
ar honum, - munu ekki allir þcss-
ir og þeir, eð þeirn líkir cru,
munu þeir ekki, segi ég, gjöra
steina af brauðum? Þetla eru
kraftaverk andskotans, er hann
verkar í börnum vantrúarinnar,
með hverjum hann stjórnar sfnu
rfki og leiðir margan einfaldan lil
sinnar þjónustu."
„Það er satt, sem l’áll segir, að
fégirndin sé rót alls hins illa.“
(1. Tim.b.)
Jón biskup Vídalin:
Predikun fyrsta sunnudag
f föstu.
„Viljum vér alhuga, bræður
mfnir, af hvörju flestir eru í fyrst-
unni rfkir orðnir; fæstir munu
þeir vera, sem náttúran hefur
hjálpað þar til að öllu leyti, eður
þeirra eitt saraan erfiði, með
hverju Guð liefir skipað að næra
sig af jörðinni (Gen. 3). Eg vænti
að svo hafi flestir auðgast, að
þeir, eða þeirra forfeður hafi tek-
ið nokkuð ranglega frá öðrum. En
segið mér, er það réttvíst, að
menn stæri sig upp yfir cinhvörj-
um af því, að hans forfeður hafa
tekið eitthvað af hins forfeðrum?
Engum manni mun það þykja,
þegar menn gá að, hverninn hlut-
urinn er í sjálfum sér.
Jón biskup Vidalin:
Predikun á Pálmasunnudag.
Refsing GuSs við röngu
„framtali“?
(Sjá tilvitnunina á bls. 12 hér í
Postulasöguna 4.32-35. Svo kemur
þetta á eftir um afleiðingarnar af
að bregðast hinum kommúnistisku
skyldum frumkristninnar).
„En maður nokkur, Ananías að
nafni, seldi ásamt Saffíru konu
sinni, eign, og dró undan af verð-
inu með vitund konu sinnar, og
kom með nokkuð af því og lagði
fyrir fætur postulanna. En Pétur
mælti: Ananías, því fyllti Satan
hjarta þitt, svo að þú skyldir
ljúga að heilögum anda og draga
undan af jarðarverðinu? Var hún
ckki þín, á meðan hún var í þinni
eign og var ekki söluverðið á þínu
valdi? Hvernig gastu þá látið þér
lnigkvæmast slíkt tiltæki? Ekki hef-
ur þú logið að mönnum, heldur
að Guði. Og er Ananías heyrði orð
þessi, féll hann niður og gaf upp
andann, og miklum ótta sló yfir
alla þá, sem heyrðu þetta. Og
ungu mennirnir slóðu upp og
bjuggu um hann, og báru hann út
og jörðuðu."
Postulasagan 5. I-ö.
LEIÐRÉTTING
Á bls. 40 í 7. línu að ofan í seinni
dálki hefur misprentast „tnistök",
en á að vera „einstök".
79