Morgunblaðið - 04.02.2007, Blaðsíða 62

62 SUNNUDAGUR 4. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Mona Erla Sím-onardóttir
fæddist á Hrúðu-
nesi í Leiru 24.
nóvember 1927.
Hún andaðist á
dvalarheimilinu
Garðvangi í Garði
4. janúar síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Mar-
grét Pálína Gúst-
afsdóttir sauma-
kona, f. 10.11. 1899,
d. 1.1. 1996, og
Símon Guðmunds-
son sjómaður, f. 11.11. 1887, d.
8.10. 1977. Systkini Monu eru 1)
Einar, f. 6.6. 1920, d. sama ár, 2)
Einar Símonarson, f. 19.5. 1921,
d. 12.12. 1981, kvæntur Jónínu V.
Eiríksdóttur, 3) Gústaf, f. 29.10.
1922, kvæntur Lilju Sigurjóns-
dóttur, 4) Margrét, f. 12.7. 1924,
d. 19.2. 1998, gift Viggó Sveins-
syni, látinn og 5) Jóna, f. 1926,
dáin sama ár. Einnig átti Mona
Erla sjö hálfsystkin samfeðra,
sem öll eru látin, Sigrúnu, Viggó,
Gústaf, Ísleif, Eyjólf, Guðmund
1953, gift Ægi Frímannssyni út-
gerðarmanni, börn þeirra eru
Mona Erla, Sævar Þór, Hafrún,
Thelma Dögg, drengur, f. 4.4.
1989, d. sama dag, og Berglind.
4) Sigurbjörn Reynir, f. 1.10.
1954, sambýliskona Yolanda Al-
varez, synir hans Sigurbjörn
Reynir og Símon Grétar, fóst-
urdætur Reynis, dætur Yolöndu,
eru Natalie og Nerea. 5) Símon
Grétar, f. 22.6. 1958, börn hans
Sveinbjörg Júlía, Stefán Sigmar,
Einar, Íris Ösp, Tómas og Símon.
Barnabarnabörnin eru fimmtán.
Mona Erla og Reynir hófu sinn
búskap í Reykjavík. Þau fluttust
til Keflavíkur 1954 og hafa búið
á Suðurnesjum alla tíð, fyrir utan
fjögur ár á Hornafirði vegna
vinnu Reynis og 11 ár bjuggu
þau í New York. Mona hefur
unnið ýmis störf; skrifstofustörf,
þrif, fiskvinnslu, í bakaríi og síð-
ast vann hún á Garðvangi. Mona
Erla var mjög mikil handa-
vinnukona, saumaði, prjónaði,
hnýtti, saumaði út og margt
fleira og ber heimili hennar þess
glögg merki. Mona spilaði einnig
á orgel.
Mona Erla kom inn á Garðvang
4. janúar, sama dag og hún lést,
en hún var búin að vera á spít-
alanum í Keflavík frá því í júlí.
Útför Monu var gerð í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
og Guðjón. Mona
Erla fluttist árs-
gömul til Reykjavík-
ur og ólst þar upp í
foreldrahúsum, en
foreldrar Monu
skildu er hún var 14
ára.
Mona Erla giftist
15.11. 1947 Sig-
urbirni Reyni Eiríks-
syni húsasmiði, f.
13.11. 1926. For-
eldrar hans voru
Stefanía Guðmunds-
dóttir, f. 26.1. 1900,
d. 23.2. 1984, og Eiríkur Sigurðs-
son, f. 21.3. 1895, d. 10.11. 1982.
Mona Erla og Reynir eignuðust
fimm börn, þau eru: 1) Eiríkur
húsasmiður, f. 24.3. 1947. 2) Jó-
hanna Pálína, f. 15.7. 1952, var
gift Ómari Emilssyni, látinn, þau
skildu, börn þeirra eru Ómar og
Reynir. Seinni maður Jóhönnu
Wayne Wheeley, börn hans frá
fyrra hjónabandi eru Wendy, Jón,
Stella og Sara. Wendy og Jón ól-
ust upp hjá Jóhönnu og Wayne.
3) Valdís skrifstofumaður, f. 1.7.
Elsku hjartans mamma mín, það
er mikill söknuður í mínu hjarta. Nú
ert þú komin á betri stað, og laus
við allar þjáningar og stendur við
hlið Jesú Krists. Ég þakka Guði fyr-
ir að hafa valið þig fyrir móður
mína, hann valdi það besta. Alltaf
þegar ég loka augunum sé ég þig í
hvítum síðum kjól, með þitt fallega
svarta hár.
Elsku mamma mín, þakka þér
fyrir alla ástina og umhyggjuna,
sem þú hefur gefið mér, og kennt
mér í mínu lífi.
Elsku hjartans mamma mín
þú ert minn sólargeisli
í hjarta mínu á dimmum degi
og bjartasta stjarna
sem lýsir upp mínar dimmu nætur.
Elsku mamma mín, ég elska þig
af öllu mínu hjarta, svo sjáumst við í
komandi tíð.
Þín elskandi dóttir
Jóhanna Pálína.
Elsku mamma, ég þakka guði fyr-
ir að hafa verið hjá þér er þú kvadd-
ir þennan heim, ég og pabbi vorum
bæði hjá þér og héldum í hendurnar
þínar. Ég var svo til nýkomin úr
vinnu og kom til þín strax eins og ég
gerði á hverju kvöldi, ætlaði að vera
hjá þér þar til þú sofnaðir, en ekki
datt mér í hug að þú myndir sofna
svefninum langa þetta kvöld. Ég
segi að sonur minn, barnabarn þitt,
hafi komið að ná í þig þetta kvöld,
en þetta var fæðingar- og dánardag-
ur hans, hann hefði orðið 18 ára.
Mamma mín, þú varst sú fyrsta sem
komst til mín er ég missti hann, og
varst hjá mér þar til Ægir kom, og
hélst utan um mig. Takk, elsku
mamma mín, þú varst búin að vera
veik svo lengi að þú varst örugglega
fegin hvíldinni. Pabbi vék aldrei frá
þér eftir að þú veiktist, hugsaði svo
vel um þig. Meira að segja eftir að
þú fórst inn á spítala. Það var ynd-
islegt að fá ykkur í heimsókn til
okkar á gamlárskvöld, það er ómet-
anlegt. Og barnabörnunum fannst
alveg frábært að fá ykkur, þú hafðir
svo gaman af þeim. Þið pabbi voruð
alltaf svo samrýmd og gerðuð allt
saman.
Elsku mamma, það er svo margs
að minnast er sest er niður, og
söknuðurinn mikill. Við vorum alltaf
svo mikið saman, aldrei fór ég í
Reykjavík nema þú kæmir með,
komst alltaf með er ég var að keyra
stelpurnar í dans og danskeppni.
Við fórum alltaf nokkrum sinnum í
viku með þær, hvernig sem veðrið
var. Og meira að segja var eitt sinn
búið að loka brautinni án þess að við
vissum af því, en ég skildi ekkert í
því hvað bíllinn keyrði hægt fyrir
framan mig og fór frammúr, en þá
skömmuðumst við okkur, því þar
var á ferðinni björgunarsveitarbíll
að hjálpa fólki. En allt gekk vel hjá
okkur, sem betur fer. Þú hafðir svo
gaman af því að ferðast og skoða
fallega staði. Þið pabbi ferðuðust
mikið og fóruð í steinaleit og að tína
spýtur í fjörunni, þú hafðir unun af
öllu úr náttúrunni. Aldrei máttir þú
neitt aumt sjá, varðst alltaf að
hjálpa þeim er áttu erfitt. Varst allt-
af boðin og búin ef einhver þurfti á
aðstoð að halda. Þú gast líka verið
ansi stríðin, en á gamansaman hátt.
Aldrei gleymi ég því, þegar við vor-
um lítil, þá vaktir þú okkur á nótt-
unni til þess að máta eitthvað sem
þú varst að sauma á okkur. En þú
notaðir næturnar til þess að sauma
eða gera það sem þú komst ekki yfir
að deginum til. Barnabörnin elsk-
uðu þig, og varst þú þeim alltaf
mjög góð. Það eru svo margar
minningar sem koma upp í huga
manns, af mörgu væri að taka. En
þær verða varðveittar í hjarta mínu.
Elsku mamma, takk fyrir allt, þín
verður sárt saknað, en við huggum
okkur við það, að þjáningar þínar
eru á bak og burt. Guð geymi þig og
varðveiti. Elsku mamma, ég kveð að
sinni, en við hittumst á öðrum stað.
Við kveðjum þig með tregans þunga tár
sem tryggð og kærleik veittir liðin ár.
Þín fórnarlund var fagurt ævistarf
og frá þér eigum við hinn dýra arf.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Elsku pabbi, guð gefi þér styrk í
sorg þinni. Þín dóttir
Valdís Sigríður.
Elsku amma mín, nú hefur þú
kvatt þennan heim og farið til ann-
arra heima.
Ég veit að núna eru veikindi þín
horfin og ég sé þig fyrir mér dans-
andi og hoppandi og svakalega
ánægða. Þú varst alltaf svo kát og
hress og það vantaði ekki upp á að
þú varst oft ansi stríðin.
Mér þótti alltaf svo gott að koma
að heimsækja þig og afa, það hefur
alla tíð verið yndislegt að vera hjá
ykkur, og veit ég að ég fór sjaldan í
heimsókn til ykkar sem krakki án
þess að vilja vera eftir, ekki var það
verra að þú og afi dekruðuð mig
alltaf og gerðuð allt fyrir mig.
Eitt sem kemur alltaf upp í hug-
ann þegar ég hugsa til þín er setn-
ingin „Sprite all right,“ þetta sagð-
irðu alltaf þegar þú bauðst mér að
drekka, hehe!
Þið afi hafið alltaf verið yndisleg
við mig og það vil ég þakka ykkur,
og nú þegar þú ert búin að kveðja,
þá ætla ég að vera dugleg að heim-
sækja afa, enda elska Lovísa Bríet
og Hafþór Örvar hann, enda ekki
hægt annað.
Eftir að veikindin fóru að hrjá þig
alvarlega, og oft áttir þú ansi erfiða
daga, var samt eitt sem kætti þig
alltaf og bros læddist fram, en það
var þegar ég kom með Lovísu og
Hafþór í heimsókn. Það var alveg
ótrúlegt hvað þessi blessuðu börn
gátu glatt og þrátt fyrir veikindi þín
passaðirðu alveg rosalega upp á þau
og fylgdist vel með þeim.
Þú og afi eruð mér fyrirmynd í
öllu, þið hafið ætíð verið ástfangin
og getað gert gott úr öllu og þið
hafið unnið ykkur vel í gegnum lífið,
ást ykkar mátti sjá fram í lokin og
sést reyndar enn, afi var þér ávallt
eins og klettur í gegnum veikindin.
Hann og mamma voru hjá þér þeg-
ar þú kvaddir þennan heim og fórst
til nýrra heima, þar sem hann litli
bróðir minn tók alveg örugglega á
móti þér. Það var líka þennan sama
mánaðardag fyrir 18 árum sem
hann kom í þennan heim og kvaddi
samdægurs, og veit ég að hann mun
vera þér góður og þú honum!
Elsku amma, ég vil þakka þér
fyrir allar þær yndislegu stundir
sem þú gafst mér, mér mun ávallt
þykja vænt um þig, þú átt stóran
stað í mínu hjarta. Ég lofa þér því
að ég skal vera dugleg að fara til afa
í heimsókn.
Vertu blessuð elsku amma mín,
ég elska þig.
Þín
Hafrún Ægisdóttir.
Elsku amma, ég veit vel að þú sit-
ur núna í hægindastól og horfir yfir
okkur hérna. Hlærð að okkur og
grettir þig framan í englana sem
labba fram hjá þér og hlærð. Alveg
get ég ímyndað mér það, það var
alltaf stutt í grínið, eða stutt, það
vék aldrei til hliðar hjá þér. Á öllum
myndum sér maður þig með tung-
una út og einhverjar geiflur. Jafnvel
þegar þessi hræðilegu veikindi
hrjáðu þig, tókst þér oft að ulla smá
á okkur. Þú varst nú voðalega flink í
höndunum, allstaðar hérna heima
hanga allskonar hengi sem þú hefur
hnýtt. Ég var að rifja það upp með
mömmu fyrir stuttu síðan, þegar við
vorum uppí bústað og þú alveg orð-
in brjáluð á þessum flugum sem
alltaf voru að fljúga upp í eyrun á
þér, en þú gerðir þér nú lítið fyrir
og náðir í eldhúsrúllu og stakkst
heilli örk upp í hvort eyra. Svo stóð
þetta langt út og eyrun minntu mig
helst á Shrek, og þú hlóst svo mikið.
Alveg eru þær endalausar sögurnar
sem maður getur rifjað upp af þér.
Og hver annarri skemmtilegri. Þú
varst alveg yndisleg amma. Elsku
amma mín, ég mun ávallt muna hlý-
hug þinn, glettni og góðmennsku.
Megi guð geyma þig að eilífu. Þín er
sárt saknað.
Elsku afi, mamma og aðrir að-
standendur, þið eigið allan minn
styrk og ást.
Sæl vertu, amma mín, sofðu nú rótt.
Á svæflinum þínum nú orðið er hljótt.
Þig englar Guðs vefja að vanga á sér,
en við þig að skilja nú eigum við hér.
Hvíl í friði, elsku amma,
þín dótturdóttir,
Berglind Ægisdóttir.
Elsku amma, nú ertu farin frá
okkur eftir mikil veikindi. Sárt er
þín saknað og margar eru minning-
arnar, er koma upp í huga manns
um þær stundir er við áttum saman.
Þú kenndir mér að hnýta, þú varst
svo flink í því. Eða er við fórum í
fjörurnar á Hornafirði í steinaleit.
Við gátum gleymt okkur í marga
klukkutíma og fyllt marga poka af
steinum. Þú sagðir mér hvað þeir
hétu, t.d. jaspis, ópal, kristallar og
margt, margt fleira. Stórir og smáir
í öllum regnbogans litum. Mikið var
líka tínt af spýtum, eða rekavið. Við
gengum fram og til baka og fengum
aldrei nóg, aldrei mátti henda
neinu. Afi kom annars slagið til okk-
ar til að kanna hvort við hefðum
örugglega ekki nóg nesti, hann var
að vinna stutt frá. Þessar stundir
voru dýrmætar eins og allar þær
stundir er við áttum saman. Þær
geymast í hjarta mínu til minning-
ar.
Börnin mín áttu einnig yndislegar
stundir með ykkur afa, sem þau
munu búa að alla ævi. Alltaf var
tekið svo vel á móti okkur er komið
var í heimsókn, byrjað að taka til
kökur og annað góðgæti.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Elsku amma, hvíl í friði, takk fyr-
ir allar yndislegu stundirnar er við
áttum saman.
Elsku afi, megi guð gefa þér
styrk í sorg þinni.
Þín dótturdóttir
Mona Erla og börn
Það var fallegur dagur og ég
stödd erlendis, það var komið kvöld
og sat ég ásamt öðrum útskriftar-
nemum að syngja og spila á gítar
þegar mér bárust fréttirnar. Pabbi
minn var að hringja til að láta mig
vita að yndislega amma mín hefði
verið að deyja. Þetta var svakalega
erfitt að heyra þetta í gegnum síma
og þar að auki var ég of langt í
burtu frá öllum ættingjum til að
geta haldið utan um alla. Fyrr
þennan sama dag hafði ég samband
við systur mína til að fara með kerti
á leiðið hjá litla bróður mínum, en
ekki hafði það hvarflað að mér að
litli engilinn minn myndi koma og
sækja ömmu þenna sama dag.
Ömmu verður sárt saknað en lík-
aminn var orðinn of veikburða til að
geta tekist á við komandi daga. Ég
hitti þig, amma, í síðasta sinn þegar
ég kom til að kveðja þig og afa áður
en ég fór út. Þú varst þarna í fal-
legu náttfötunum þínum nýkomin í
rúmið, búið að bera á þig krem og
gera þig fína, það hafði ekki hvarfl-
að að mér að þetta yrði í síðasta
skipti sem ég sæi þig á lífi. Amma
var mikil handavinnukona, hún
saumaði, hnýtti, málaði, svo fátt eitt
sé nefnt. Þegar ég kom í heimsókn
til ömmu og afa var alltaf boðið upp
á kræsingar. Amma elskaði útsýni
enda var heimili hennar á 5. hæð.
Það voru ófáar stundirnar sem ég
spilaði með ömmu og afa. Alltaf
annað slagið fékk ég að gista yfir
nótt hjá þeim. Það var alltaf mjög
gaman og oft kom ég heim með
gjafir, þar má helst nefna bangsa
eða postulínsdúkkur. Nú horfi ég á
og geymi vel dúkkurnar í minningu
um þig. Þú varst falleg kona sem
leist alltaf vel út og helst man ég
eftir áráttu þinni við að hafa stórar
og fallegar neglur, ég vildi að ég
hefði jafn fallegar neglur og þú.
Eftir að sjúkdómurinn gerði vart
við sig breyttist þú í aðra mann-
eskju sem mér þótti jafn vænt um,
en þennan grimma sjúkdóm er erf-
itt að skilja. Það var ótrúlegt sumt
sem þú mundir, þú gast t.d. oft
sungið lög með manni. Einhvern
veginn fannst mér þú alltaf þekkja
mig þegar ég kom að heimsækja þig
á spítalann, stundum held ég reynd-
ar að þú hafir haldið að ég væri hún
mamma, það er að segja dóttir þín,
Valdís. Þú varst aldrei sátt þegar ég
kvaddi þig og afa en ég reyndi alltaf
að vera eins lengi og ég gat hverju
sinni. En aldrei varstu ein því afi
var alltaf hjá þér allan daginn, þú
hefðir ekki getað átt betri mann,
hann var þér sem klettur og stóð sig
eins og hetja og mamma kom svo til
þín á hverjum degi eftir vinnu og
var þar til þú sofnaðir. Ég veit að
þetta voru ómetanlegar stundir fyr-
ir mömmu að fá að vera með þér og
afa á sjúkrahúsinu á kvöldin. Elsku
afi, þetta er erfiður tími en ekki
gleyma að ég elska þig endalaust
mikið, ég vil votta þér mína dýpstu
samúð. Elsku amma, þín er sárt
saknað en ég veit að þú ert komin á
betri stað og til litla bróður og þið
passið hvort annað. Ég kveð þig hér
með ljóði:
Angrið sækir okkur tíðum heim
sem erum fávís börn í þessum heim
við skynjum fátt, en skilja viljum þó
að skaparinn oss eilíft líf til bjó,
að upprisan er öllum sálum vís
og endurfundir vina í paradís.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Þín elskandi dótturdóttir
Thelma Dögg.
Mona Erla
Símonardóttir
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HANNES ARNÓRSSON,
Dvergabakka 24,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ sunnu-
daginn 28. janúar, verður jarðsunginn frá Foss-
vogskapellu þriðjudaginn 6. febrúar kl. 13.00.
Guðmundur Hannesson, Ester Adamsdóttir,
Arnór Hannesson, Aðalbjörg Úlfarsdóttir,
Halldóra Hannesdóttir, Karl Jensson
og barnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HARALDUR GUÐNASON,
Bessastíg 12,
Vestmannaeyjum,
er látinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Áki Heinz Haraldsson,
Sigríður Ákadóttir, Örn Ingi Arnarson,
Haraldur Daði Arnarson,
Torfi Haraldsson, Binna Hlöðversdóttir,
Ívar Torfason,
Ester Torfadóttir, Jónas Logi Ómarsson.