Náttúrufræðingurinn - 1993, Blaðsíða 123

hnúkagígur. - Stærsti hraunhellir í heimi?
Fundinn sóttu 114 manns.
Háskóla Islands er þakkað fyrir afnot af
fyrirlestrasalnum í Odda og Jóni Kristjáns-
syni húsverði er þakkað fyrir umhyggju og
alúð við undirbúning fundanna.
FERÐIR OG NÁMSKEIÐ
Farnar voru þrjár ferðir og haldið eitt
námskeið með vettvangsskoðun. Þátttaka í
ferðunum var fremur lítil, en að þessu sinni
var farið um svæði sem margir halda sig ef
til vill þekkja nógu vel, þ.e. Rangárþing,
Kjalveg og Hekluslóðir. Alltaf má þó sjá
eilthvað nýtt í svona ferðum og þó einkum
þegar kunnáttumenn eru með í för til leið-
sagnar. Svo reyndist og mörgum þeint víð-
förlu og fjölfróðu þátttakendum sem voru í
ferðum sumarsins. Þeir voru flestir mætavel
ánægðir með ferðirnar og töldu sig hafa
séð og kynnst mörgu nýju og áður óþekktu
í þeim.
Fyrsta ferðin var farin í Rangárþing
helgina 22. og 23. júní. Sú ferð var farin í
samvinnu við hið nýstofnaða Oddafélag,
auk þess sem Rangæingafélagið f Reykja-
vík tók þátt í ferðinni á laugardaginn. HÍN
sá um ferðina sjálfa. Gist var eina nótt á
Hellu í tjöldum, gistiskálum og gistihúsum.
Þátttakendur voru 38 talsins en farið var á
tveimur bílum frá Guðmundi Jónassyni.
Fararstjórar voru Freysteinn Sigurðsson og
Guttormur Sigbjarnarson. Leiðsögumenn
voru Árni Böðvarsson, stjórnarmaður í
Oddafélaginu og Njáluslóðafræðingur, Árni
Hjartarson, jarðfræðingur og hellafræð-
ingur, og Elsa G. Vilmundardóttir jarð-
fræðingur. Valgeir Sigurðsson, fræði-
maður á Þingskálum, leiðsagði um byggð
og búsetu á laugardaginn.
Lagt var af stað frá Umferðarmið-
stöðinni í Reykjavík um kl. 9 á laugardags-
morgun 22. júní og ekið austur að Odda,
en þar slóst Rangæingafélagið í förina. Þar
var gengið upp á Gammabrekku í glaða-
veðri, þar sem formaður Oddafélagsins, Þór
Jakobsson veðurfræðingur, greindi frá
Oddastað og staðháttum. Frá Odda var
farið að Keldum og skoðaður gamli
bærinn þar við leiðsögn Drifu Hjartardóttur,
húsfreyju á þeim sögufræga stað og
stjórnarmanns í Oddafélaginu. Síðan var
farið að Gunnarsholti þar sem starfsmenn
Landgræðslunnar skýrðu frá starfseminni og
sýndu húsakost, tækjabúnað og stóðhesta-
stöð þá sem einnig er rekin þar á staðnum.
Hádegishlé var gert í Gunnarsholti. Þaðan
var farið upp að Selsundi og gengið inn á
vikrana innan við bæinn í kyrru dumbungs-
veðri og smáfluguvotti. Þar má enn sjá fallna
og brotna trjástofna í vikursköflunum eftir
forsögulegt vikurhlaup. Teygst hafði á
tímanum að lokinni þeirri göngu og var því
farið rakleiðis yfir í Landssveit og upp að
Hellum, þar sem skoðaðir voru manngerðir
hellar er nýttir hafa verið undir hey og fé.
Komið var aftur að Hellu um kl. 19 en um
kvöldið var kvöldvaka í Hellubíói á vegum
Oddafélagsins. Þar var skemmt með söng,
hljóðfæraslætti og erindum, en aðalerindi
vökunnar hélt Þórður Tómasson safnvörður
í Skógum.
Á sunnudagsntorgun, 23. júní, var lagt upp
um kl. 10 og stefnt austur undir Eyjafjöll í
hægu veðri, hlýju og björtu. Var ekið austur
að Sólheimajökli þar sem jökulsporðurinn
var skoðaður og ummerki um færslur hans.
Þaðan var farið að Skógum og byggða-
safnið skoðað. Varð þar mörgum dvalar-
drjúgt, enda ekki í kot vísað við Ieiðsögn
Þórðar Tómassonar. Hádegishlé var gert á
grasflötunum við byggðasalnið. Að því
loknu var svo liðið á dag að horfið var frá
för að Stóru-Borg, bústað Önnu Vigfús-
dóttur á 16. öld og merkum fornleifastað.
Þess í stað var snúið á leið til Hlíðarenda,
bústaðar Páls bróður hennar á sínum tíma.
Staldrað var við hjá Seljalandsfossi og
skoðaðir hellar austan fossins. Ekið var upp
á heiðarbrúnina ofan við Kattarnef og
skyggnst yfir Landeyjar. A Hh'ðarenda var
gert nokkurt hlé og greint frá sögu staðarins,
Njáluslóðum, myndun Landeyja og flakki
fallvatna um þær. Þaðan var ekið út Fljóts-
hlíð um Hvolsvöll og rakleiðis til Reykja-
víkur. Þangað var komið kl. 20 um kvöldið.
Ferðin þótti takast ágæta vel og mæltist vel
fyrir blendingur sá af náttúrufræði og þjóð-
fræði sem upp á var boðið, þó nokkuð yrði
að víkja frá áætlun vegna þess hve margt
áhugavert var að sjá og skoða.
Langa ferðin var farin á Kjalveg 25.-28.
júlí. Farið var á tveimur bílum frá Guð-
233