Andvari - 01.01.1977, Síða 7

andvari
EGILL GR. THORARENSEN
5
þeirra margra bæði í sjón og reynd, en nútíminn hefur mótað þennan jarl
og sett honum sín tahmörk. Jón Loftsson og Gissur Þorvaldsson nú-
tímans ríða ekki með tólfhundruð manna sveit á Þingvöll að ráða lands-
lögum, heldur markar verðlagsstjóri og innflutningsskrifstofa þeim nú
básinn. Skal það hvorki lofað né lastað hér.
Samkvæmt því sem lesa má í bókinni, ,,Hver er maðurinn?“, útgefinni
1944, skal þetta tekið fram um ævi Egils Gr. Thorarensens: Hann er
fæddur 7. janúar 1897 í Kirkjubæ á Rangárvöllum. Foreldrar: Grímur
Sk. Thorarensen bóndi þar og hreppstjóri og Jónína Egilsdóttir frá Múla
í Biskupstungum Pálssonar. Egill fór 1913 til Danmerkur og stundaði
verzlunarnám vð samvinnufélag þar í tvö ár. Kom heim á miðju ári
1915 og stundaði urn nokkurra mánaða skeið verzlunarstörf. Gerðist sjó-
maður 1916 og stundaði þá atvinnu í tvö ár, ásamt námi við Stýrimanna-
skólann í Reykjavík. Fluttist að Sigtúnum við Olfusá 1918 og hóf verzlun,
sem hann rak til 1930, er stofnað var Kaupfélag Arnesinga, sem hann seldi
verzlunina og gerðist framkvæmdastjóri fyrir. Formaður stjórnar Mjólk-
urbús Flóamanna frá 1931. Kvæntur Kristínu Daníelsdóttur Daníelssonar
kaupmanns í Sigtúnum og síðar dyravarðar í Stjórnarráðinu 1919. Börn
[ en þeirra getur ekki í nefndri heimild]: Grímur fulltrúi í K.Á., Benedikt
forstjóri Meitilsins h.f. Þorlákshöfn og tvær dætur, Jónína og Edda.
Fleira segir ekki um Egil í bókinni „Hver er maðurinn?" - nema
hvað taldar eru upp einhverjar nefndir, sem hann á sæti í, en ekki ætla
ég það raski hlutföllum í heildarmynd mannsins, þó þau embætti séu
ótalin í þessari grein. Aftur á móti má ekki láta hjá líða að rninna á það,
sem raunar er öllurn kunnugt, að hann hefur árum saman staðið í fylk-
ingarbrjósti þess liðsafla, sem barizt hefur fyrir því, að Sunnlendingar
eignuðust hafskipahöfn í sínu eigin héraði eins og annað fólk. Þorláks-
höfn í núverandi mynd sinni er því hans verk, þar með talin sú mikla
útgerð, sem rekin er þar undir stjórn Benedikts sonar hans. Hann styð-
ur líka fast kröfuna um, að hrúuð verði Olfusá í Oseyrarnesi, þar sem
brúin yrði geysileg lyftistöng fyrir Þorlákshöfn og jafnframt byggðirnar
austan árinnar, jafnvel allt Suðurlandsundirlendið. Onnur aðalstörf Egils
hljóta að teljast stjórn Kaupfélags Árnesinga og Mjólkurbús Flóamanna,
en þær stofnanir hafa sameiginlega lyft efnahag og atvinnumenningu
Sunnlendinga í heild upp úr aldalangri kyrrstöðu og deyfð til brunandi