Andvari - 01.01.1977, Blaðsíða 125

ANDVARI
FRÁ BERNSKUTÍÐ SIGURÐAR SKÁLDS SIGURÐSSONAR
123
Vitundarvottar:
Björn Magnússon Ólsen,
Þórhallnr Bjarnarson
Skömmu eftir að Sigurður skrifaði Birni síðara bréfið, fórst hann á
skemmtisiglingu út af Laugarnestöngum. Það var 26.7. 1884, og drukknuðu
einnig tveir menn aðrir.
Dánarbú Sigurðar var þrotaibú, átti hann aðeins latneskar, grískar, fransk-
ar bækur og eitthvað af íslenzkum bókum, sem seldust á litlu verði. Björn
gerði kröfu til greiðslu úr búinu á meðlagi með Sigga frá dánardegi Sigurðar
50 aura á dag til loka innköllunarfrests, en var synjað vegna mótmæla annarra
kröfubafa.
Björn M. Ólsen orti erfiljóð eftir Sigurð adjunkt, og þar segir:
Aldan, sem áður
ungum þuldi sveini
í Hjörsey værust vögguljóð,
söng þér hin sama
sorgþrungnu lagi
fullorðnum dapran dauðaóð.
Glaður með glöðum
græskidausri fyndni
fjör þú vaktir í
vinasveit.
Sigurður var alinn upp í Lambhústúni í Hjörsey hjá Sigmundi föður-
bróður sínum og konu hans Guðbjörgu Jónsdóttur.
Siggi varð snemma næmur. I manntali 31.12. 1885, þegar hann var sex
ára, skráir sóknarprestur þessa athugasemd við nafn hans: Vel að sér í lestri
og kristindómi.
Eflaust hafa þær mæðgur, Ingunn og Margrét, kennt honum þessi und-
irstöðuatriði. 1 minningum sínum segir Sigurður, að fóstri sinn hafi látið sig
ganga í barnaskóla Reykjavíkur. I prófbókum skólans árin 1887 og 1888 er
getið Sigurðar Sigurðssonar, en ekkert heimilisfang er við nafnið og því ekki
öruggt, að það sé Siggi, sem þar er skráður. En þessi Sigurður er talinn víkja
úr skóla í marzlok 1888.
Margrét Ólsen giftist árið 1885 Ólafi Guðmundssyni lækni og fluttist þá
til Akraness. Síðan fóru þau að Stórólfshvoli. Ingunn fór til dóttur sinnar árið
1889. Llún var þá orðin 72 ára og hafði orðið fyrir því áfalli að lærbrotna.