Andvari - 01.01.1951, Page 10

6
Guðmundur Gíslason Hagalín
ANDVARI
legurð í Möðrudal, hinu einkennilega landslagi í nánd við bæ-
inn og liinu víða og fjölbreytilega útsýni inn til landsins og vest-
ur yfir öræfin. Einkum varð hann hrifinn af Herðubreið, sem
hann kvaðst hafa litið til á hverjum morgni, þegar hann kom
út, og jafnan síðan þótt legurst fjalla. í Möðrudal var nokkur
bókakostur, og auk þess fékk Guðmundur lánaðar bækur frá
öðrurn bæjum, þó að langar séu þarna bæjarleiðir. Hann hafði
bækur með sér í hjásetunni og þegar liann gætti lambfjár að
vorinu, og hefur hann lýst því, hvemig hann þá sökkti sér niður
í ævintýri Þúsund og einnar nætur.
Guðmundur fékk nokkra tilsögn í bóklegum greinum í
Möðrudal, en fyrir og eftir fermingu var honum komið fyrir hjá
Hannesi Lárusi Þorsteinssyni, sem þá var prestur Fjallamanna.
Kenndi séra Elannes honum eitthvað í erlendum málum 02 var
honum mjög góður. Fékk Guðmundur þegar orð á sig sem
bókamaður og mikill námsmaður, og sextán ára gamall var hann
fenginn til að kenna unglingum á Hákonarstöðum á Jökuldal.
Hann var í vinnumennsku hjá Stefáni í Möðrudal frá því að
hann fermdist og þangað til hann var orðinn seytján ára. En
þrá hans eftir bóklegri fræðslu og löngun hans til frama og
afreka var of rík til þess, að hann gæti hugsað sér að staðfestast
í sveitinni við þá möguleika, sem þar virtust þá fram undan. Og
sumarið 1890 skrifaði hann séra Einari Jónssyni í Kirkjubæ í
Hróarstungu, en séra Einar hafði þá þegar fengið orð á sig fyrir
gáfur og lærdóm. Bað Guðmundur prest að kenna sér undir
latínuskólann og kvaðst mundu vinna hjá honum á vorin og
sumrin upp í kostnaðinn. Guðmundur beið svarsins með óþreyju,
og þegar dráttur varð á, að það kæmi, þraut Iiann þolinmæðina.
Fór hann af stað ríðandi og linnti ekki förinni fyrr en hann
kom í Kirkjubæ. Séra Einar tók honum frekar dauflega og kvaðst
vera búinn að skrifa honum neitunarbréf, þótt ekki væri það
komið til skila. En Guðmundi féllst ekki hugur. Elann ítrekaði
beiðni sína og lagði mjög að presti um að veita sér viðtöku. Séra
Einar spurði hann þá, Iivort hann hygðist verða prestur — eða