Andvari - 01.01.1951, Síða 59

ANDVAIU
Gervinöfn í Ölkofra þætti
55
vestur í Árnesþing árið 1274, á þessa leið: „Um vorið reið Árni
biskup austur um ár og setti þann prest í Odda, er Grímur hét . . .
Hafði þann stað áður haldið Sighvatur Hálfdanarson með bræðr-
um sínum, sem fyrr var getið. En þótt hann væri í fyrstu hinn
gildasti af mótstöðumönnum biskups, tókst brátt með þeim hinn
mesti blíðskapur, sá er lengi hélzt. Fór Sighvatur nú búnaði sín-
um í Skipaholt".12) Má segja, að ólíklegur væri Sighvatur til þess
að hefjast handa urn málssóknir gegn frændum og skjólstæðing-
um Árna biskups, svo sem Katli Ketilssyni. Voru þeir Sighvatur
og biskup þremenningar að frændsemi.
Nú bregður svo einkennilega við, að í Ölkofra þætti sleppur
Sighvatur hjá öllu mannorðshnjaski, þótt höfundur virðist hafa
haft hann í huga, þegar Þorkell Geitisson er nefndur. Meira að
segja er Broddi látinn biðja velvirðingar á ónotum sínum við
Þorkel. Aftur á móti níðir hann Eyjólf Þórðarson og Guðmund
dka á hinn herfilegasta hátt. Hér eru hafðir að skotspónum báðir
forustumennirnir í skuldamáli Ketils Ketilssonar, og eru illmælin
um þá miklu alvarlegri en um hina höfðingjana, þar sem annar
er þjófkenndur, en hinn talinn kynvillingur. Einkum á þetta
þó við um Þorvarð, er virðist hafa knúið fram skuldaskilin, svo
rífleg sem þau nú reyndust. Verður ekki annað sagt en hrak-
yrðið argaskattur eigi langtum betur við um þær greiðslur en
gjöldin til goðanna sex. Þegar skuldaskilin fóru fram, hafði ein-
nutt sá höfðinginn forustu í Ketilsmálinu, sem borinn er kynvillu-
^rigzlum í Ölkofra þætti.
Þátturinn hefst á frásögn, sem virðist vera eins konar dæmi-
sa8a- Olkofri býr á Þórhallsstöðum í Bláskógum og á skóglendi
nokkurt nálægt alþingisstaðnum. Eitt sinn, er hann var að kola-
§erð, sofnaði liann I rá eldinum. Brann allur skógur lians, „en
síðan hljóp eldur i þá skóga, er þar voru næstir, og brunnu
skógar víða um hraunið". Þar á meðal skógur, sem goðarnir sex
ftu. Gaf þetta óhapp goðanum í Ámesþingi átyllu til þess að
nerja fjárheimtu á hendur Ölkofra. Lauk svo rnáli því með gerðar-
nppsögn Þorsteins Síðu-Hallssonar á Alþingi. Telur Þorsteinn