Andvari - 01.01.1951, Qupperneq 41

ANDVARI
Stefnt að höfundi Njálu
37
þess að liann biegðist Þorvarði frænda sínum í eftinnáli Koðráns.
Það er þannig alveg vafalaust, að höfundur hefir haft höfðingja
’ huga, er hann lýsir Hrafni í Lundarbrekku.
Hrafn „skortir eigi vit“, segir Þorkell Hallgilsson. En að
áliti söguhöfundar skortir hann innræti heiðarlegs manns. Hann
er hinn skeleggasti hvatamaður að ófriðnum gegn Eyjólfi halta
°g otar þeim Veisufóstbræðrum fram, en vill svo sjálfur hvergi
nærri koma, þegar baráttan er hafin. Að vísu er Hrafn látinn
þvælast með við Kakalahól, „þá sögðu menn að Hrafn gætti eigi
tniður skógarins en íundarins.“ Enda var hann fyrir einskæra
blviljun kominn til orustunnar. „Hrafn hafði verið um nóttina
að Hálsi og kom utan úr Flateyjardal og var það meir af atburð
en að honum þætti það allgott,“ segir um þátttöku hans í bar-
daganum. Síðan tekur Hrafn við mútum af Eyjólfi halta og
ehst á, að vera „í engri ráðagerð með Þorvarði.“ Þar næst svik-
nr Hrafn einnig Eyjólf og ríður með Þorvarði á Fomastöðum til
legranesþings, þá er taka skal fyrir vígsmál Koðráns. Er flokkar
3orvarðs og Eyjólfs nálguðust hvorir aðra í Svínanesi „þá varð
þeinr Þorvarði farartálmi, að klyfberaband brast í sundur og fóru
ofan klyfjar. Þorvarður mælti: „Hvað er nú ráð Hrafn frændiV
dann svarar: „Ekki sé eg annað til en hafa sig undan." Þor-
varður svarar: „Er þá drengilega skilizt við rnenn sína? Og er
nú verra en fyrr að hitta Eyjólf. Og þótt þá væri hlýtt ráðum
þínum, þá mun eg nú eigi hlýða þeim.“
Liðsafli Þorvarðs á Fornastöðum var miklu minni en Eyjólfs
°8 aðeins annar hver Þorvarðs manna var ríðandi. Það er því
lað Hrafns, að þeir sem hesta höfðu ríði frá félögunum er fót-
gangandi voru. 1 bezta samræmi við þetta kveður svo höfundur
^ain með þessum orðum, er hann greinir frá utanför Þorvarðs:
” hafn þorði eigi eftir að vera, og vildi hann fara með Þor-
yarði. Ekki getur þess hvort af því varð. Þannig er hvervetna
1 sógunni hlutur Hrafns gerður sem auvirðilegastur og frásögn-
|lm ;d' honum hagrætt með þetta eitt fyrir augurn. Markmið
þessa slægvitra og hugdeiga manns er látið birtast í orðum hans