Andvari - 01.01.1951, Blaðsíða 51

ANDVARI
Gervinöfn í Ölkofra þætti
47
síðutímabilið bera því einnig vitni, að þá var það venja við upp-
talning embættismanna hérlendis að geta lyrst kirkjuhöfðingja,
þá tignustu valdsmanna og svo lögmanns. Metorðaröð verðslegu
höfðingjanna þriggja, sem nefndir voru, er á árunum 1271 til
1277 ætíð þannig: Hrafn Oddsson, Þorvarður Þórarinsson, Sturla
lögmaður. Og berum svo saman þessa nafnaröð við upptalningu
goðanna í Ölkofra þætti. „Einn var Snorri goði, annar Guð-
mundur Eyjólfsson, þriðji Skafti lögmaður". Alveg eins og annáls-
ritaranum finnst þáttarhöfundi bezt fara á því, að skipa lög-
manninum hinn þriðja sess í röðinni.
Ámælisorð Brodda við goðana sex koma nú að góðum not-
um. Við hinn fyrstnefnda segir hann: „Um snýr þú þá sæmd-
unum, Snorri, ef þú leggur allan hug á að hefna mér, en þú
hefnir eigi föður þíns“. Ekki samrýmist ádeila þessi vel sögnum
af Snorra goða. Að vísu var Þorgrímur goði faðir Snorra myrtur,
en Gísli Súrsson vegandi hans hlaut skóggang fyrir og var síðan
drepinn í sekt sinni, er Snorri var 15 vetra gamall. Sjálfur átti
Snorri ekki heldur hægt um vik að hefna föður síns, þótt eldri
hefði hann verið, þar sem vegandinn var móðurbróðir hans. Má
þyí segja, að ummæli Brodda séu fávíslega valin, ef þeim raun-
verulega væri beint til Snorra goða. Allt öðru máli gegnir um
°not þessi, ef við Hrafn Oddsson er átt, sem fremstur er talinn
verðslegra höfðingja á Járnsíðutímabilinu. Árið 1234 tók Órækja
Snorrason af lífi Odd Álason föður hans saklausan og þar að
auki á níðingslegan hátt. Var ódæðið framið á bemskuheimili
hh'afns, Eyri í Amarfirði. Hlaut honurn, sem þá var átta ára, að
verða þessi hryllilegi atburður mjög minnisstæður. Hefði mátt
húast við því, að svo skjótt sem Hrafn hafði aldur til, myndi
hann reyna að koma fram hefndum og aldrei sáttum taka við
föðurbana sinn. Þetta fór á annan veg. Hrafn kemur fyrst við
sögu vorið 1241. Þá er hann félagi og stuðningsmaður Órækju
Snorrasonar. Ekki voru þeir þó vandabundnir, sem verið höfðu
Snorri goði og Gísli Súrsson. Og aldrei liafði Snorri samneyti
v'h þenna frænda sinn.
4