Vikan - 07.12.1967, Qupperneq 32

— Karz talaði um Reglurnar,
sagði Modesty. — Ég býst við að
við séum ekki nein sameinuð og
samheldin fjölskylda.
— Það er eftir því hvernig ó það
er litið. Delgado tók tvo prentaða
bæklinga úr hrúgu við annan oln-
bogann og renndi þeim yfir borð-
ið. — Þetta er bara spurning um að
vera á sínum stað. Hver sá sem
ekki heldur sig á sínum stað er
álitinn Oheilbrigður. — Hann þagn-
aði og bætti svo við. — Við drep-
um hraða og lagar allt. Ég ber
ábyrgð á flutningunum á deildinni,
þegar þar að kemur, meðal ann-
ars. ... í litlum, brynvörðum bíl-
um, með óhemju sterkum vélum.
— Vopn?
— Þið fáið frekari upplýsingar
um það seinna. Aðalatriðið er að
slá fast, mjög fast, taka enga
fanga, og sýna algjört miskunnar-
leysi. Karz álítur það mjög nauð-
synlegt og það er rétt. Þetta er
eina deildin sem veit ekki nákvæm-
svip: — Það er undir Karz komið.
Ég býst við að hann finni einhvers
konar starf fyrir þig hér.
Willie Garvin stökk úr jeppanum
utan við hina tvo bragga deildar-
innar, við syðri enda braggalín-
unnar. Hann lyfti töskunum stnum
ofan af farartækinu og setti þær
til jarðar. Eitthvað um tuttugu
manns úr deildinni sátu eða stóðu
úti fyrir bröggunum. Tveir þeirra
þekktu Willie og heilsuðu honum.
EFTIR
PETER O'DONNEL
FRAMHALDS-
SAGflN
19. HLUTI
►
um þá. Þið sjáið sjálfsagt aftöku
einhvern tíma i næstu viku eða tíu
dögum. Ég býst við að ykkur finn-
ist það tæknilega mjög athyglis-
vert.
Modesty tók annan bæklinginn,
braut hann saman og setti hann í
brjóstvasann á skyrtunni sinni. —
Ég hef fengið R-deildina, hvað þýð-
ir það?
— Þú færð fulla skýringu á því.
í stuttu máli sagt hefur Willie feng-
ið deild, sem er blanda af árásar
og tæknideild og berst frá flugvell-
inum, til að sameinast deildinni,
sem kemur frá höfninni. Hún býr
undir algjöra gereyðingu, til að
ógna minnsta votti af vopnaðri
íhlutun Breta, Ameríkana eða hvers
sem vera kynni. Síðan heldur hún
áfram til olíustöðvanna, til að und-
irbúa frekari gereyðingu, ef frek-
ari ógnana er þörf. . . .
— Ég spurði um mína deild, ekki
Garvins. Hún lét sem Willie væri
ekki f herberginu.
— Það sýnist hafa hlaupið ein-
hver snuðra á þráðinn, sagði Del-
gado glettnislega. — Það var ágætt.
Munið bara að Karz hefur ekkert
á móti ofurlitlum kulda milli fyrir-
liðanna, en ekki opinskáum deilum.
Nú skulum við snúa okkur að þinni
deild, elskan. R-deildin er véladeild
og gegnir því hlutverki sem Karz
kallar Jafnvægisgöngin.
— Viltu segja þetta aftur?
— Jafnvægisgöngin. Þetta er
hnyttilega fundið nafn. Þessi göng
gefa okkur jafnvægistilfinninguna.
Herinn þarf að halda jafnvægi sínu,
alla áætlunina á enda. Ef eitthvað
ætlar að ganga úrskeiðis einhvers
staðar. Og eitthvað gerir það allt-
af — kemur véladeildin inn á mikl-
lega hvað hún á að gera, fyrr en
þar að kemur. Hann brosti elsku-
lega við henni. — Þú hefur líka
fengið erfiðasta hópinn. Þetta eru
mestu ruddarnir, hver fyrir sig. Og
þú átt að gera góða deild úr þeim.
— Nokkuð fleira?
— Ég efast um það, á þessu stigi
málsins, ójú, þið verðið að vera í
einkennisbúningum deildarinnar. —
Willie getur fengið einkennisbúning
úr birgðastöð deildarinnar. Fyrir þig
hef ég látið sauma búning.
— Það er eins gott að hann sé
mátulegur. Ég ætla ekki að reyna
að stýra deild, til fara eins og fífl.
— Þú þarft þess ekki. Það glamp-
aði í blágrænum augum Mike Del-
gados. — Ég veit málin þín, elskan.
Ég hef undravert snertiminni. Hann
leit á Willie: — Nokkuð sem þú vilt
fá að vita?
— Ég skal finna það út sem ég
þarf að vita, án endalausrar munn-
ræpu.
Modesty stóð upp: — Nú fer ég
og finn mína deild. Liebmann bíð-
ur eftir mér.
— Ég ætla að koma með. Del-
gado reis á fætur. — Það verður
áreiðanlega skemmtilegt.
— Það voru engar áhyggjur að
sjá.á andliti Delgados, aðeins kalda
og ánægjulega eftirvæntingu. Hann
sagði: — Ég þekki þig aðeins í ból-
inu, elskan og ég hlakka til að sjá
þessa hina hlið þína. Því fylgja
engar illar tilfinningar, maður þarf
ekki endilega að hafa andstyggð á
manninum á línunni, en það er
fróðlegt að sjá hvort hann getur
lokið númerinu sínu eða dettur nið-
ur.
— Og ef ég dett?
Hann horfði á hana tvíræður á
Hann tók stuttlega undir kveðjur
þeirra og spurði: — Hvar eru hinir?
Stóri ftalinn svaraði. — Að æfa
sig með gasbomburnar. Við hinir
vorum búnir.
— Allt í lagi. Komið þessu drasli
inn. Ég ætla að koma mér fy.rir og
svo tala ég seinna við deildina.
Hann leit á mennina sem fylgdust
með honum, kinkaði kolli og gekk
inn ! braggann.
Velsk rödd sagði: — Ætlar þú að
vinna þig í álit, Gio?
ítalinn glotti hæðnislega. — Nei,
Taff. Ég ætla bara að vera viss um
að halda öllum mínum tönnum. Það
væri rétt fyrir þig að fara eins að.
Hann tók upp töskurnar og fylgdi
Willie inn í braggann.
Liebmann gaf upp kúplinguna og
jeppinn færðist þessa þrjú hundruð
metra að stöðvum R-deildarinnar.
Þar var annars vegar einn, stór
braggi, þar sem fjörutíu gátu sof-
ið. Deildin var í fríi. Tíu til tólf
menn voru útifyrir.
Liebmann sté niður úr jeppanum
með Modesty Blaise. Delgado var
kyrr upp í, skorðaði sig af í einu
horninu og fylgdist kæruleysislega
með.
— Þetta er Modesty Blaise, sagði
Liebmann kæruleysislega. — Hún
verður fyrir þessari deild.
Nokkrir mannanna glottu. Nokkr-
ir afklæddu hana með dugunum.
Einn eða tveir urðu varkárir í aug-
unum.
Modesty sagði stuttaralega: — Þið
venjist því fljótlega. Ég tala við
ykkur rétt strax. Hún gekk milli
þeirra inn f braggann og Liebmann
á eftir. Inni fyrir lágu menn og
teygðu úr sér á fletunum eða sátu
[ litlum hópum og spiluðu á spil.
32 VTKAN-JÓLABLAÐ