Menntamál - 01.10.1950, Blaðsíða 42

184
MENNTAMÁL
STEFÁN IIANNESSON kennari:
Ávarp til Skógaskóla.
Elér verði staður stórra drauma og vona,
hér strengist heit á dœtra leið og sona,
er landið byggja og hyggja langtum hœrra
heldur en það að feta i okkar spor.
Og hér, við láðs og lifsins heiðar rœtur,
í langfcrðinni gista hcimasœtur
og brœðurnir með leitar þrelt og þor.
Og hérna fáist vit i veganesti
og viljafesta i strið við þjóðarlesti
og hjartaþroski, þrá, sem aldrei getur
án þess að líkna raunir manna séð.
Svo héðan lagt — i trú á lilgang háan —
úr tjaldstað uþþ í lifsins bratta fláann
mun verða, hvað sem hylst og getur skeð.
Sá einn, er vita vill og heyrir kallið,
sér vogað fcer að leggja á manndráþs fjallið,
á sömu lund og Sveinn á Kópi i strenginn,
er sagan geymir eins og helgan dóm.
Skapmenntun þjóðar skólar bezt ef rcekja,
skyldunnar menn við störf á brattann scekja,
sitt land að verja og lirifa úr heljar klóm.
Hér verði staður stórra drauma og vona,
hér strengi heit sin maður jafnt og kona:
hið sama reynast lýð og fósturlandi,