Skírnir - 01.01.1917, Síða 38

Skírnir] Skugginn. 31'.
Unglingurinn:
Eg sá þennan mann niðri á bryggju. Hann var að ■
koma af stóra svarta skipinu, sem lenti um sólarlagið.
öldungurinn :
Stóra svarta skipinu? Það er fólksfiutningsskip.
Unglingurinn :
Við ættum ekki að tefja hér, ef það er satt að dauð-
inn fari hér um í nótt. Við skulum allir verða samferða.
Öldungurinn :
Dauðinn gerir engum mein. Lífið veldur meinum eni
ekki dauðinn. Eg ætla að bíða og sjá.
Sá blindi:
Eg ætla að bíða.
Unglingurinn :
Eg liefði gaman af að sjá dauðann, ef eg væri ekki
hræddur.
Öldungurinu:
Dauðinn er ekki hræðilegur. Þú hræðist hann afþví
þú ert ungur og veizt ekki hvað hann er.
Unglingurinn:
Ef eg sé hann í nótt, þá veit eg á morgun hvað liann er..
(Nokkrir ungir bæjarmenn koma frá vinstri.) Viljið þið ekki bíða
með okkur? Við ætlum að sjá dauðann. Hann fer hér
um í nótt. Hann gerir engum mein.
(Bæjarmennirnir líta hver til annars og lilæja.)
Einn bæjarmaðurinn:
Við erum nú ekki að hugsa um dauðann.
Annar:
Okkur varðar ekkert um dauðann. Við ætlum ekki
að fara að deyja. Við erum á leiðinni í leikhúsið. (Þeir-
fara. Lúðraþytur heyrist úr leikhúsinu — hann varir nokkra stund —
á eftir heyrist lófaklapp.)
Unglingurinn:
Nú er leikurinn að byrja. 0 mig langar inn i leik—
húsið. Eg ætla að fara.
Öldungurinn:
Nei, farðu ekki þangað í þetta sinn. Hér er þér-
óhætt einmitt vegna þess að dauðinn fer hér um.