Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1929, Qupperneq 102

92
útvega ljós. Hann barði að dyrum, en ekki var
honum gegnt af heimamönnum. 1 för með okk-
ur var maður nokkur^ sem Páll hét frá Skaftártungu
Hann vildi reyna aftur, þegar hinn kom aftur ljóslaus.
Gekk hann heim til bæjarins og fylgdust nokkrir aðrir
með. Páll brá sér strax upp á baðstofugluggann og guð-
aði. En ekki var honum gegnt að heldur. Reiddist hann
þá og sagðist vita, að þótt enginn ærlegur maður byggi
hér, mundi þó einhver helvítis mannrola heima vera.
Þegar hann hafði mælt þessum orðum, fór einhver að
hósta inni. Eftir nokkra stund var bæjarhuröin oþnuð
og lampi réttur út. Páll þreif urn úlfnliðinn á þeim, sem
rétti lampann, og kvaðst ekki sleppa fyr en hann og þeir,
sem með sér væru, fengi sýrudrykk. Var drykkurinn þá
sóttur og réttur út til þeirra. Síðan fóru þeir aftur
í fjárhúsið og þar bjuggum við um okkur eftir beztu
föngum. Snemma næsta morgun fóru tveir af félögum
okkar heim til bæjarins og bað annar þeirra um kaffi
handa sér og félaga sínum og bauð borgun fyrir. Þeir
fengu kaffið, og síðan var kallað á alla liina. Drukku
allir kaffið og borguðu fyrir nema Páll sá, er sýruna
haföi heimtað; hann kvaðst hvorki drekka það né borga
fyrir. Síðan var haldið áfram út yfir Þjórsá og svo eins
og leið lá um Eyrarbakka, Selvog, Krísuvík, Grindavík,
Keflavík og suður í Garð. Fanst okkur sem aldrei fyr
höfðum komið á Suðurnes, landið æði hrjóstrugt þar og
vegir slæmir.
Þegar við komum í Garðinn, ráðlagði kaupafólkið, sem
með okkur var, okkur að leita til Árna hreppstjóra og út-
vegsbónda á Meiðastöðum. (Árni þessi fluttist síðar að
Hólmi á Akranesi). Vorum við hjá honurir fyrstu nótt-
ina, en alstaðar var þá búið að ráða menn á skip þar um
slóðir. Árni vísaði okkur til tveggja manna, sem heima
áttu á Miðnesinu. Hétu þeir Jón ísleifsson og Tómas
Guðmundsson. Tóku þeir við okkur. Þetta var í októ-