Fróði - 01.01.1914, Side 56

120
FRóDI
Enn um Peace River.
Það hafa nú um hrííS veriíS a<S koma bréf til FróíSa hvatSEin-
æfa með spurningar um Peace River, er það ekki að undra, þó
að landinn spyrji og vilji frétta um þessa nýju bústaði, því að það
er eins og menn horfi og stari á blettinn þann úr öllum áttum.
Vestan af Kyrrahafsströnd, úr Havaji og FilippuSareyjum, úr
Australíu, Nýja Sjálandi, Suður Ameríku, Mexikó og um alla Ev-
rópu eru menn að gjöra fyrirspurnir til þeirra sem að standa
byggingu þessa nýja lands.eða byggingu járnbrautanna, eða sölu
bæjarlóðanna þar.
Þetta er ekki að undra, því að þarna tekur sig upp sama
sagan, sömu atburðrnir, eins og þegar verið var að byggja Norð-
vesturlandið, Dakóta slétturnar og víðáttuna miklu norðan merk-
jalínunnar, hinar blómlegu sléttur, frá Rauðárbökkum og Cypress
fjöllum að austan, og alla leið vestur í Klettafjöll. Yfir suður-
hlutann af Manitoba, Saskatchewan og Alberta. Þá var það hinn
ógleymanlegi Sir John Macdonald, sem hafði nægan hug og á-
ræði, að kasta fram hundruðum milíóna dollara til að byggja
brautina vestur og munu þó margir hafa talið það óðs manns æði.
En þessi eina braut, hún bygði landið. Borgirnar risu upp með
brautunum ein með annari, nýlendumennirnir, áræðnir, harð-
gjörðir menn, komu í hundraða og þúsunda tali með lestunum,
sumir með farangur, gripi og vélar. Þeir settu plóginn í sléttuna,
og skáru upp hundrað faldan og þúsundfaldan ávöxt. Landið,
þar sem úlfarnir og rauðskinnarnir eltu vísindahjárðirnar og ekki
sást skýli eður hreysi, þó að menn keyrðu eða riðu dag eftir dag.
Það er nú orðið að hinum fegurstu bygðum, þar sem fólkið lifir í
alsnægtum, og bóndinn situr rólegur á eignum sínum, því hann
veit, að hvergi í heimi hefur landið farið eins vel með yrkjendur
sína eins og hér.
En nú er þetta að taka sig upp aftur þarna norður með
Klettafjöllunum. En nú gengur það alt miklu fljótara en áður.
Menn eru miklu öryggari að leggja út á auðnina, því að þeir hafa
dæmis fyrir sér, og margir eigin reynslu. Og svo er ekkert hik á
mönnunum, sem byggja járnbrautirnar, og engin tregða að fá féð