Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1925, Blaðsíða 79

IÐUNN
Ritsjá.
Ljóðmæli eftir Ólínu og Hetdísi Andrésdætur.
Sögur úr sveitinni eftir Kristínu Sigfúsdóttur.
I.
Fyrir 14 árum kom út bók í Frakklandi, Marie-Claire eftir
Marguerite Audoux, sem vakti óvenjulega eftirtekt. Hún var á
skömmum líma þýdd á mörg tungumál og frægustu rithöfundar
keptust um að lofa hana. Efnið var smáfelt, saga munaðarlausrar
stúlku frá því hún fer að muna eftir sér þangað til hún hverfur
fvítug til Parísar, út í óvissuna. En frásagan var þýð og barnsleg,
hver atburður, sem lýst var, stóð lifandi fyrir sjónum lesandans,
og stíllinn féll alveg að efninu, höfundinum skeikaði hvergi. Samt
riðu kostir bókarinnar ekki baggamuninn. Til þess eru Frakkar of
vanir góðum lýsingum og gallalausum stíl. En í formála bókarinnar
(eftir Octave Mirbeau) var sagt frá lífskjörum höfundar: að hún
væri fátæk og sjálfmentuð saumakona utan úr sveit, sem hefði
farið að skrifa af því að augun voru að bila. Þetta óx hinni
miklu bókmentaþjóð í augum. Menn sögðu: ekkert sýnir betur en
þetta, hversu sterk er hin franska menning, að listasmekkur er
runninn þjóðinni í merg og bein. — Norðurálfan undraðist og
öfundaði.
Saga þessarar bókar hefir rifjast upp fyrir mér yfir tveim nýj-
um bókum, sem komið hafa út í haust eftir þrjár íslenskar sveita-
konur. Þær eru skapaðar við skilyrði, sem eru miklu lakari en
Marguerite Audoux átti við að búa meðan hún samdi sína bók. I
raun og veru hafði hún lengi notið vináttu og leiðbeiningar eins
af rithöfundum Parísar, og hún skrifaði bók sína í góðu tómi, gat
fágað hana í fullu næði. Kristín Sigfúsdóttir hefir skrifað Ieikrit
sín og sögur við lítið borð í eldhúsinu, skotist í að skrifa setn-
ingu og setningu milli þess sem hún sinti heimilisstörfum einyrkja-
húsfreyju með fimm börn. Þær systurnar hafa ort við sín daglegu
störf, ort eins og fuglinn syngur, án þess að þeim dytti í hug, að þær
væri að skapa listaverk, án þess að njóta nokkurrar leiðbeiningar
um list sína. Samt hafa allar þessar konur mótað verk, sem væri