Kirkjuritið - 01.04.1944, Síða 28

Apríl-Maí
Vorljóð.
Inni í skógi og úti í mó
yndi nóg er vakið.
Ekkert bjó mér unað [ió
eins og lóukvakið.
Ennþá geymir muni minn
margkyns ljóð og sögur,
líka sæta sönginn þinn
sumarkvöldin fögur.
Þennan kæra unaðsóm,
sem ekki er mönnum laginn.
Sjafnarmál og Sólarljóð
syngurðu allan daginn.
Þú hefir löngum sungið sætt
með sumarröddu þinni,
þú hefir ástarelda glætt
innst í sálu minni.
Því skal mæra minning þín
mér í huga geyma
og aldrei, litla lóan mín,
ljóðunum þínum gleyma.
Þegar leggst ég síðsta sinn
á svarta moldardýnu,
syngdu ástaróðinn þinn
yfir leiði mínu.
,/óii Eiríkssort.